![[JUGRAJ SINGH]](https://www.unp.me/data/avatars/m/123/123038.jpg?1591210006){kind=avatar}
colors of panjaab - ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰੰਗ ਫੋਟੋਆ ਦੀ ਜੁਬਾਨੀ
ਬੱਸ !
ਹੁਣ ਯਾਦ ਕਰੀਏ
ਮੋਰ ਦੇ ਖੰਭ ਜਿਹੀ
ਉਸ ਧਰਤੀ ਨੂੰ
ਜਿਹੜੀ ਅਸੀਂ ਪੈਰਾ ਥੱਲੇ
ਹੁੰਦਿਆਂ-ਸੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਗੁਆ ਲਈ ~
~ ਰਾਣੀਤੱਤ
ਹੁਣ ਯਾਦ ਕਰੀਏ
ਮੋਰ ਦੇ ਖੰਭ ਜਿਹੀ
ਉਸ ਧਰਤੀ ਨੂੰ
ਜਿਹੜੀ ਅਸੀਂ ਪੈਰਾ ਥੱਲੇ
ਹੁੰਦਿਆਂ-ਸੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਗੁਆ ਲਈ ~
~ ਰਾਣੀਤੱਤ
ਰੁੱਖਾਂ , ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੇ ਕੁੱਖਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ
ਖੇੜੇ ਦੀ ਬੈਠਕ 'ਚ , ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ
ਹਵਾਵਾਂ ਦੇ ਢੋਲਕ , ਜ਼ਮੀੰ ਦੇ ਵਿਛੌਣੇ
ਕਿ ਰੁੱਤਾਂ ਦੇ ਲਹਿੰਗੇ , ਤਿਹਾਰਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ
ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ , ਆਕਾਰਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ ~
~ ਹਰਮਨ ਜੀਤ
ਖੇੜੇ ਦੀ ਬੈਠਕ 'ਚ , ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ
ਹਵਾਵਾਂ ਦੇ ਢੋਲਕ , ਜ਼ਮੀੰ ਦੇ ਵਿਛੌਣੇ
ਕਿ ਰੁੱਤਾਂ ਦੇ ਲਹਿੰਗੇ , ਤਿਹਾਰਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ
ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ , ਆਕਾਰਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ ~
~ ਹਰਮਨ ਜੀਤ
ਜੋ ਹੁਸਨ ਹੈ ਹਵਾ ਦਾ
ਇਹ ਅੰਤ ਹੈ ਕਲਾ ਦਾ
ਕੁਝ ਹੈ ਸਗਣ ਜ਼ੁਬਾਂ ਦਾ
ਕੁਝ ਇਸ਼ਕ ਵੀ ਨਿਗਾਹ ਦਾ
ਇਹਨਾਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਦੇ ਫਲ ਵੀ
ਪਏ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਨੇ ਵਲ਼ ਵੀ
ਜਿਸ ਦਾ ਆਕਾਰ ਹੈ ਨਈਂ
ਇਹ ਓਸ ਦੇ ਆਕਾਰੇ
ਜੋ ਯਾਰ ਹਰ ਦਿਸ਼ਾ ਦਾ
ਜੋ ਹੁਸਨ ਹੈ ਹਵਾ ਦਾ
ਇਹ ਅੰਤ ਹੈ ਕਲਾ ਦਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਇਹ ਅੰਤ ਹੈ ਕਲਾ ਦਾ
ਕੁਝ ਹੈ ਸਗਣ ਜ਼ੁਬਾਂ ਦਾ
ਕੁਝ ਇਸ਼ਕ ਵੀ ਨਿਗਾਹ ਦਾ
ਇਹਨਾਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਦੇ ਫਲ ਵੀ
ਪਏ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਨੇ ਵਲ਼ ਵੀ
ਜਿਸ ਦਾ ਆਕਾਰ ਹੈ ਨਈਂ
ਇਹ ਓਸ ਦੇ ਆਕਾਰੇ
ਜੋ ਯਾਰ ਹਰ ਦਿਸ਼ਾ ਦਾ
ਜੋ ਹੁਸਨ ਹੈ ਹਵਾ ਦਾ
ਇਹ ਅੰਤ ਹੈ ਕਲਾ ਦਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਜਿਸਹਿ ਸਾਜਿ ਨਿਵਾਜਿਆ ਤਿਸਹਿ ਸਿਉ ਰੁਚ ਨਾਹਿ ॥
ਆਨ ਰੂਤੀ ਆਨ ਬੋਈਐ ਫਲੁ ਨ ਫੂਲੈ ਤਾਹਿ ॥੧॥
You feel no love for the One who created and embellished you.
The seed, planted out season, does not germinate; it does not produce flower or fruit. ||1||
~ Baba Nanak
ਆਨ ਰੂਤੀ ਆਨ ਬੋਈਐ ਫਲੁ ਨ ਫੂਲੈ ਤਾਹਿ ॥੧॥
You feel no love for the One who created and embellished you.
The seed, planted out season, does not germinate; it does not produce flower or fruit. ||1||
~ Baba Nanak
ਚਿੜੀਅਾਂ ਦੀ ਡਾਰ ~
ਪੌਣਾਂ ਗਿੱਲੀਆਂ ਨੇ, ਬੀੜਾਂ ਹਿੱਲੀਆਂ ਨੇ
ਪੇੜਾ ਪਹੁ ਦਾ ਖੁਰ ਗਿਆ ਖਾਲ ਅੰਦਰ
ਧੁੰਦਾਂ 'ਸਹਰ ਮੇਲੇ' ਵਿੱਚ ਉੱਡਦੀਆਂ ਨੇ
ਕਿਸੇ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਹੁਸਨ ਦੀ ਭਾਲ ਅੰਦਰ ~
~ ਰਾਣੀ ਤੱਤ
ਪੇੜਾ ਪਹੁ ਦਾ ਖੁਰ ਗਿਆ ਖਾਲ ਅੰਦਰ
ਧੁੰਦਾਂ 'ਸਹਰ ਮੇਲੇ' ਵਿੱਚ ਉੱਡਦੀਆਂ ਨੇ
ਕਿਸੇ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਹੁਸਨ ਦੀ ਭਾਲ ਅੰਦਰ ~
~ ਰਾਣੀ ਤੱਤ
ਤੂੰ ਹੀ ਦੱਸ ਖਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ, ਕੀ ਮੈਂ ਖਿਆਲਾਂ ਦਾ ਲਹਿੰਗਾ ਪਵਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੇਰੀ ਅਤਿ-ਸੋਹਲ ਜਿਹੀ ਟੰਗ ਖਾਤਿਰ, ਇੱਕ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਝਾਂਜਰ ਘੜਵਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਕੀ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਰੋ ਸਕਦਾਂ ? ਕੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਗਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੇਰੀ ਢਾਬ ਦੇ ਕੰਢੇ ਵੱਸਣੇ ਨੂੰ, ਕੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਢਾਹ ਸਕਦਾਂ ?
ਇਸ ਪਾਵਨ ਵਕਤ ਦੀ ਓਟ ਲੈ ਕੇ, ਕੀ ਮੈਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਸਿੱਕੇ ਟੁਣਕਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਰੋੜਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪੱਬ ਧਰ ਕੇ, ਕੀ ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਲੱਕ ਹਿਲਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੇਰੀ ਪਰਮ-ਦੇਹੀ ਦੇ ਆਕਾਰ ਉੱਤੇ, ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਦਾ ਧਿਆਨ ਧਰਵਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੇ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਕੁਦਰਤੇ ਨੀਂ, ਕੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਿਜਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੂੰ ਹੀ ਦੱਸ ਖਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ , ਕੀ ਮੈੰ ਖਿਆਲਾਂ ਦਾ ਲਹਿੰਗਾ ਪਵਾ ਸਕਦਾਂ ?
~ ਰਾਣੀ ਤੱਤ. ਸੋਹਿਲੇ ਧੂੜ ਮਿੱਟੀ ਕੇ
ਤੇਰੀ ਅਤਿ-ਸੋਹਲ ਜਿਹੀ ਟੰਗ ਖਾਤਿਰ, ਇੱਕ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਝਾਂਜਰ ਘੜਵਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਕੀ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਰੋ ਸਕਦਾਂ ? ਕੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਗਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੇਰੀ ਢਾਬ ਦੇ ਕੰਢੇ ਵੱਸਣੇ ਨੂੰ, ਕੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਢਾਹ ਸਕਦਾਂ ?
ਇਸ ਪਾਵਨ ਵਕਤ ਦੀ ਓਟ ਲੈ ਕੇ, ਕੀ ਮੈਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਸਿੱਕੇ ਟੁਣਕਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਰੋੜਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪੱਬ ਧਰ ਕੇ, ਕੀ ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਲੱਕ ਹਿਲਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੇਰੀ ਪਰਮ-ਦੇਹੀ ਦੇ ਆਕਾਰ ਉੱਤੇ, ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਦਾ ਧਿਆਨ ਧਰਵਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੇ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਕੁਦਰਤੇ ਨੀਂ, ਕੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਿਜਾ ਸਕਦਾਂ ?
ਤੂੰ ਹੀ ਦੱਸ ਖਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ , ਕੀ ਮੈੰ ਖਿਆਲਾਂ ਦਾ ਲਹਿੰਗਾ ਪਵਾ ਸਕਦਾਂ ?
~ ਰਾਣੀ ਤੱਤ. ਸੋਹਿਲੇ ਧੂੜ ਮਿੱਟੀ ਕੇ
ਮੁੱਲ ਪਾਉਣਗੇ ਕੀ ਦੱਲੇ
ਕਿਰਸਾਣੁ ਦੀ ਕਪਾਹ ਦਾ ~
ਕਿਰਸਾਣੁ ਦੀ ਕਪਾਹ ਦਾ ~
ਸੱਤ-ਰੰਗੀਆਂ ਜਵਾਨੀਆਂ ਦੇ ਚਾਅ ਲਿਖਦਾ
ਨੀਂ ਓਹ ਬੁੱਢੇ ਹੋਏ ਨੈਣਾਂ 'ਚ ਦੁਆ ਲਿਖਦਾ
ਪਰ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਝੱਲ ਲਿਖਦਾ
ਨੀਂ ਓਹ ਥੋੜ੍ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਲਿਖਦਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਨੀਂ ਓਹ ਬੁੱਢੇ ਹੋਏ ਨੈਣਾਂ 'ਚ ਦੁਆ ਲਿਖਦਾ
ਪਰ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਝੱਲ ਲਿਖਦਾ
ਨੀਂ ਓਹ ਥੋੜ੍ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਲਿਖਦਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਅਸਲੀ ਜਨਮ ਦਿਨ ਤਾਂ ਓਹੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇਹ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਤਾਰੇ ਕਿਸੇ ਅਣਜਾਣ ਦੇਸ ਦੇ ਬਸ਼ਿੰਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਤੇ ਹਿਰਨਾਂ ਦੇ ਸਿੰਗਾਂ 'ਤੇ ਬੈਠੀ ਆਵਾਰਗੀ ਕਦੇ ਸਾਡੇ ਹਿੱਸੇ ਵੀ ਆਈ ਸੀ । ਜਦੋਂ ਸਰਕੜਿਆਂ ਦੀ ਫ਼ਕੀਰੀ ਮਨ ਦੀਆਂ ਧੁੰਦਲੀਆਂ ਚਾਦਰਾਂ 'ਤੇ ਬੂਟੀਆਂ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਇਹ ਦੱਸ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਰੰਗਦਾਰ ਪੂਛਾਂ ਵਾਲਾ ਧੂੰਆਂ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਾਡੀਆਂ ਹਥੇਲੀਆਂ 'ਚ ਵੀ ਉੱਡਦਾ ਹੈ । ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਝੂਠੇ-ਮੂਠੇ ਪਰਚੇ ਰਹਿੰਦੇ ਆਂ ਜਨਮ ਦਿਨ ਦਿਆਂ ਚੱਕਰਾਂ 'ਚ । ਮਨੁੱਖ ਹੋਣ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਕਦੋਂ ਮਨਾਵਾਂਗੇ । ਆਪਣਿਆਂ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਕਦੋਂ ਆਖਾਂਗੇ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪਿਛਲੇ ਸਫ਼ਰ ਦਾ ਕਿੱਸਾ ਸੁਣਾਓ । ਲਹੂ ਜਦੋਂ ਜਾਗੇਗਾ ਤਾਂ ਡੱਗੇ ਫੇਰ ਵੱਜਣਗੇ । ਖੋਪੜ ਫੇਰ ਗੂੰਜਣਗੇ । ਰਾਣੀ ਤੱਤ |
Mor De Jawaak ~ 
ਦੋ ਮੰਜੀਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਜੰਗਲਾ ਵੇ ਬਾਬੁਲਾ
ਸੁਰਗਾਂ ਤੋਂ ਸੋਹਣਾ ਤੇਰਾ ਬੰਗਲਾ ਵੇ ਬਾਬੁਲਾ
ਗਿੱਲੀ ਗਿੱਲੀ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਮੈਂ ਮੋਰ ਜਿਆ ਬਣਾ ਲਿਆ
ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਉਹਲੇ ਕਿਤੇ , ਟੰਗ ਲਾ ਵੇ ਬਾਬੁਲਾ
ਦੋ ਮੰਜੀਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਜੰਗਲਾ ਵੇ ਬਾਬੁਲਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਸੁਰਗਾਂ ਤੋਂ ਸੋਹਣਾ ਤੇਰਾ ਬੰਗਲਾ ਵੇ ਬਾਬੁਲਾ
ਗਿੱਲੀ ਗਿੱਲੀ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਮੈਂ ਮੋਰ ਜਿਆ ਬਣਾ ਲਿਆ
ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਉਹਲੇ ਕਿਤੇ , ਟੰਗ ਲਾ ਵੇ ਬਾਬੁਲਾ
ਦੋ ਮੰਜੀਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਜੰਗਲਾ ਵੇ ਬਾਬੁਲਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਏਸੇ ਵੇਹੜੇ ਉੱਡਦੇ ਸੀ ਮਾਣੂੰਆਂ
ਲੱਡੂਆ ਵੇ ਲੱਕੜੀ ਦੇ ਤੋਤੜੇ
ਆਹੀ ਧੁੱਪਾਂ ਚੜ੍ਹੀਆਂ ਸੀ ਪੁੱਤ ਵੇ
ਜਦੋਂ ਸੀ ਸੁਕਾਏ ਤੇਰੇ ਪੋਤੜੇ
ਉਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਪਈਆਂ ਨੇ ਟਰਾਫ਼ੀਆਂ
ਜਿੱਤ ਕੇ ਲਿਆਉਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਮੱਖਣਾ
ਭੈਣ ਤੇਰੀ ਨਿੱਤ ਰਹਿੰਦੀ ਪੂੰਝਦੀ
ਤੇਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਾਲਾ ਰਖਨਾ
ਇਹਨਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਆਲ਼ਿਆਂ 'ਚ ਰੱਖੀ ਸੀ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੀ ਦੀ ਕੋਈ ਆਸ ਵੇ
ਏਸ ਵਰ੍ਹੇ ਮਿਲ ਜਾਵੀਂ ਪੁੱਤਰਾ
ਬਾਪੂ ਤੇਰਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ ਉਦਾਸ ਵੇ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਕਹਿੰਦਾ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਕੇ
ਹਿੰਦੇ ਬਿਨਾਂ ਘਰ ਲੱਗੇ ਸੱਖਣਾ
ਭੈਣ ਤੇਰੀ ਨਿੱਤ ਰਹਿੰਦੀ ਪੂੰਝਦੀ
ਤੇਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਾਲਾ ਰਖਨਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਲੱਡੂਆ ਵੇ ਲੱਕੜੀ ਦੇ ਤੋਤੜੇ
ਆਹੀ ਧੁੱਪਾਂ ਚੜ੍ਹੀਆਂ ਸੀ ਪੁੱਤ ਵੇ
ਜਦੋਂ ਸੀ ਸੁਕਾਏ ਤੇਰੇ ਪੋਤੜੇ
ਉਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਪਈਆਂ ਨੇ ਟਰਾਫ਼ੀਆਂ
ਜਿੱਤ ਕੇ ਲਿਆਉਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਮੱਖਣਾ
ਭੈਣ ਤੇਰੀ ਨਿੱਤ ਰਹਿੰਦੀ ਪੂੰਝਦੀ
ਤੇਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਾਲਾ ਰਖਨਾ
ਇਹਨਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਆਲ਼ਿਆਂ 'ਚ ਰੱਖੀ ਸੀ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੀ ਦੀ ਕੋਈ ਆਸ ਵੇ
ਏਸ ਵਰ੍ਹੇ ਮਿਲ ਜਾਵੀਂ ਪੁੱਤਰਾ
ਬਾਪੂ ਤੇਰਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ ਉਦਾਸ ਵੇ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਕਹਿੰਦਾ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਕੇ
ਹਿੰਦੇ ਬਿਨਾਂ ਘਰ ਲੱਗੇ ਸੱਖਣਾ
ਭੈਣ ਤੇਰੀ ਨਿੱਤ ਰਹਿੰਦੀ ਪੂੰਝਦੀ
ਤੇਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਾਲਾ ਰਖਨਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਨੀਂ ਓਹ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹਰੇ ਹਰੇ ਗੀਤ ਲਿਖਦਾ
ਨੀਂ ਓਹ ਵਗਦਿਆਂ ਖਾਲਾਂ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਲਿਖਦਾ
ਖੜ੍ਹੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੱਲ-ਚੱਲ ਲਿਖਦਾ
ਨੀਂ ਓਹ ਥੋੜ੍ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਲਿਖਦਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਨੀਂ ਓਹ ਵਗਦਿਆਂ ਖਾਲਾਂ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਲਿਖਦਾ
ਖੜ੍ਹੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੱਲ-ਚੱਲ ਲਿਖਦਾ
ਨੀਂ ਓਹ ਥੋੜ੍ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਲਿਖਦਾ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਜਿਹੜਾ ਗੀਤ ਅਜੇ ਨਾ ਜੰਮਿਆ
ਓਸ ਗੀਤ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਉੱਚੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ ਉੱਤੇ
ਆਵਾਰਾ ਜਿਹਾ ਘੁੰਮਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਮੈਲ਼ੇ ਮੈਲ਼ੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ
ਕੰਢੇ ਬਹਿ ਕੇ ਧੋਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਹੱਸਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਰੋਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਉੱਡਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਅਸਮਾਨਾਂ 'ਤੇ ਤੁਰਨਾ ਵੀ ਹੈ
ਜੋ ਜੁੜਿਆ ਸੋ ਭੁਰਨਾ ਵੀ ਹੈ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਓਸ ਗੀਤ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਉੱਚੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ ਉੱਤੇ
ਆਵਾਰਾ ਜਿਹਾ ਘੁੰਮਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਮੈਲ਼ੇ ਮੈਲ਼ੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ
ਕੰਢੇ ਬਹਿ ਕੇ ਧੋਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਹੱਸਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਰੋਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਉੱਡਣਾ ਵੀ ਹੈ
ਅਸਮਾਨਾਂ 'ਤੇ ਤੁਰਨਾ ਵੀ ਹੈ
ਜੋ ਜੁੜਿਆ ਸੋ ਭੁਰਨਾ ਵੀ ਹੈ ~
ਰਾਣੀ ਤੱਤ ~
ਜਿੱਥੇ ਮੌਸਮਾਂ ਦੇ ਕੰਨ ਪਾਟੇ ਨੇ
ਜਿੱਥੇ ਰੁੱਤਾਂ ਕੱਟਦੀਆਂ ਫਾਕੇ ਨੇ
ਜਿੱਥੇ ਸੱਪਾਂ ਦੇ ਡੰਗ ਠਰ ਜਾਂਦੇ
ਜਿੱਥੇ ਤਿਲੀਅਰ ਆਂਡੇ ਧਰ ਜਾਂਦੇ
ਜਿੱਥੇ ਵਣਤਿਣ ਮੇਲਾ ਜੁੜਦਾ ਹੈ
ਕੋਇਲਾਂ ਦੀ ਢਾਣੀ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਇਤ੍ਰੀਲੀਆਂ ਪੌਣਾਂ ਦੀ ਚਰਖੀ
ਤੁੰਗ-ਤੰਦੜੇ ਕੁਦਰਤ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਜਿੱਥੇ ਪੱਤ ਨੂੰ ਪੱਤ ਵਲ੍ਹੇਟ ਲਵੇ
ਆਪਣਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ਮੇਟ ਲਵੇ
ਜਿੱਥੇ ਝਾੜ ਬੂਟ ਦੇ ਓਹਲੇ 'ਚੋਂ
ਕੋਈ ਸੁਖ਼ਨ ਆਵਾਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ
ਤੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਆੜੂ ਸਿੰਜ ਸਿੰਜ ਕੇ
ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਅਉਧ ਮੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ
ਤੁਸੀਂ ਝੱਗਾ-ਚੁੰਨੀਆਂ ਲੋਟ ਕਰੋ
ਅੱਜ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਨੀਂ ਸੋਟ ਕਰੋ
ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਕਰ ਕਰ ਨੰਗੇ ਨੀਂ
ਇੱਥੇ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ
ਹੈ ਪੁੱਜਿਆ ਦਿਲ ਦੇ ਤੀਕ ਕੋਈ
ਹੈ ਡਾਢਾ ਨਫ਼ਸ ਬਾਰੀਕ ਕੋਈ
ਅੱਜ ਆਇਆ ਸੀ ਮਸਤਾਇਆ ਸੀ
ਇਸ ਵਾਦੀ ਦਾ ਵਸਨੀਕ ਕੋਈ ~
~ ਹਰਮਨ ਜੀਤ
ਜਿੱਥੇ ਰੁੱਤਾਂ ਕੱਟਦੀਆਂ ਫਾਕੇ ਨੇ
ਜਿੱਥੇ ਸੱਪਾਂ ਦੇ ਡੰਗ ਠਰ ਜਾਂਦੇ
ਜਿੱਥੇ ਤਿਲੀਅਰ ਆਂਡੇ ਧਰ ਜਾਂਦੇ
ਜਿੱਥੇ ਵਣਤਿਣ ਮੇਲਾ ਜੁੜਦਾ ਹੈ
ਕੋਇਲਾਂ ਦੀ ਢਾਣੀ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਇਤ੍ਰੀਲੀਆਂ ਪੌਣਾਂ ਦੀ ਚਰਖੀ
ਤੁੰਗ-ਤੰਦੜੇ ਕੁਦਰਤ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਜਿੱਥੇ ਪੱਤ ਨੂੰ ਪੱਤ ਵਲ੍ਹੇਟ ਲਵੇ
ਆਪਣਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ਮੇਟ ਲਵੇ
ਜਿੱਥੇ ਝਾੜ ਬੂਟ ਦੇ ਓਹਲੇ 'ਚੋਂ
ਕੋਈ ਸੁਖ਼ਨ ਆਵਾਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ
ਤੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਆੜੂ ਸਿੰਜ ਸਿੰਜ ਕੇ
ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਅਉਧ ਮੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ
ਤੁਸੀਂ ਝੱਗਾ-ਚੁੰਨੀਆਂ ਲੋਟ ਕਰੋ
ਅੱਜ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਨੀਂ ਸੋਟ ਕਰੋ
ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਕਰ ਕਰ ਨੰਗੇ ਨੀਂ
ਇੱਥੇ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ
ਹੈ ਪੁੱਜਿਆ ਦਿਲ ਦੇ ਤੀਕ ਕੋਈ
ਹੈ ਡਾਢਾ ਨਫ਼ਸ ਬਾਰੀਕ ਕੋਈ
ਅੱਜ ਆਇਆ ਸੀ ਮਸਤਾਇਆ ਸੀ
ਇਸ ਵਾਦੀ ਦਾ ਵਸਨੀਕ ਕੋਈ ~
~ ਹਰਮਨ ਜੀਤ
