BaBBu
Prime VIP
ਇਸ ਪਹਾੜੀ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ 'ਜਗਤਾਰ' ਤੇਰਾ ਹੈ ਉਦਾਸ ।
ਨਾ ਹਵਾ ਤੇ ਨਾ ਫ਼ਜਾ ਨਾ ਰੰਗ ਹੀ ਆਏ ਨੇ ਰਾਸ।
ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਕੇ ਤੇਰੇ ਬਾਝ ਨਾ ਮਿਲਿਐ ਨਿਘਾਸ।
ਹੋ ਕੇ ਆਤਸ਼ਦਾਨ ਸ੍ਹਾਵੇਂ ਬੈਠ ਕੇ ਪਤਨੀ ਦੇ ਪਾਸ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਹੀਲੇ ਵਸੀਲੇ ਬੁਝ ਨਹੀਂ ਸਕਣੀ ਪਿਆਸ।
ਠੁਰਕ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਸੁਰਾਹੀ, ਤਿੜਕ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਗਿਲਾਸ।
ਇਕ ਨਾ ਇਕ ਦਿਨ ਜਿਸਮ ਦਾ ਵੀ ਬਣ ਹੀ ਜਾਏਗੀ ਲਿਬਾਸ।
ਹਾਲ ਤਾਂ ਮੌਸਮ 'ਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੱਸੀ ਹੈ ਕਪਾਸ।
ਗੋਰੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਨੇ ਚੰਚਲਹਾਰੀਆਂ ਤੇ ਖਾਰੀਆਂ,
ਨਾ ਬੁਝੇ ਅਗਨੀ ਬਦਨ ਦੀ ਨਾ ਮਰੇ ਮਨ ਦੀ ਪਿਆਸ।
ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੈ ਇਹ ਵਰਖਾ ਸੜ ਗਏ ਫਸਲਾਂ ਤੇ ਖੇਤ,
ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੈ ਇਹ ਕੌਤਕ, ਉੱਗ ਪਈ ਬਿਰਛਾਂ 'ਤੇ ਘਾਸ।
ਕੌਣ ਦਿਸਹੱਦੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਸਦਾ ਹੈ ਮੈਥੋਂ ਦੂਰ ਦੂਰ,
ਕੌਣ ਪਰਛਾਵੇਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਆਸ ਪਾਸ।
ਵੇਖੀਏ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਕੀ 'ਜਗਤਾਰ' ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਸਜ਼ਾ,
ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਲਾ-ਇਲਾ ਤੇ ਫਿਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਬੇਲਿਬਾਸ।
ਨਾ ਹਵਾ ਤੇ ਨਾ ਫ਼ਜਾ ਨਾ ਰੰਗ ਹੀ ਆਏ ਨੇ ਰਾਸ।
ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਕੇ ਤੇਰੇ ਬਾਝ ਨਾ ਮਿਲਿਐ ਨਿਘਾਸ।
ਹੋ ਕੇ ਆਤਸ਼ਦਾਨ ਸ੍ਹਾਵੇਂ ਬੈਠ ਕੇ ਪਤਨੀ ਦੇ ਪਾਸ।
ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਹੀਲੇ ਵਸੀਲੇ ਬੁਝ ਨਹੀਂ ਸਕਣੀ ਪਿਆਸ।
ਠੁਰਕ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਸੁਰਾਹੀ, ਤਿੜਕ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਗਿਲਾਸ।
ਇਕ ਨਾ ਇਕ ਦਿਨ ਜਿਸਮ ਦਾ ਵੀ ਬਣ ਹੀ ਜਾਏਗੀ ਲਿਬਾਸ।
ਹਾਲ ਤਾਂ ਮੌਸਮ 'ਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੱਸੀ ਹੈ ਕਪਾਸ।
ਗੋਰੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਨੇ ਚੰਚਲਹਾਰੀਆਂ ਤੇ ਖਾਰੀਆਂ,
ਨਾ ਬੁਝੇ ਅਗਨੀ ਬਦਨ ਦੀ ਨਾ ਮਰੇ ਮਨ ਦੀ ਪਿਆਸ।
ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੈ ਇਹ ਵਰਖਾ ਸੜ ਗਏ ਫਸਲਾਂ ਤੇ ਖੇਤ,
ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੈ ਇਹ ਕੌਤਕ, ਉੱਗ ਪਈ ਬਿਰਛਾਂ 'ਤੇ ਘਾਸ।
ਕੌਣ ਦਿਸਹੱਦੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਸਦਾ ਹੈ ਮੈਥੋਂ ਦੂਰ ਦੂਰ,
ਕੌਣ ਪਰਛਾਵੇਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਆਸ ਪਾਸ।
ਵੇਖੀਏ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਕੀ 'ਜਗਤਾਰ' ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਸਜ਼ਾ,
ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਲਾ-ਇਲਾ ਤੇ ਫਿਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਬੇਲਿਬਾਸ।
