ਕਲ ਦਾ ਨਾਦਰ ਸ਼ਾਹ ਕੋਲ ਜਾਣਾ

[BaBBu]

ਗੁੱਸਾ ਖਾ ਕੇ ਦੱਖਣੋਂ, ਕਲ ਰਾਣੀ ਜਾਗੀ
ਅੱਗੇ ਨਾਦਰ ਸ਼ਾਹ ਦੇ, ਆਈ ਫਰਯਾਦੀ-
'ਤੂੰ ਸੁਣ ਕਿਬਲਾ ਆਲਮੀਂ ! ਫਰਯਾਦ ਅਸਾਡੀ
ਮੇਰਾ ਖਸਮ ਮਖੱਟੂ ਤੇ ਆਹਲਕੀ, ਭੰਗੀ, ਸ਼ਰਾਬੀ
ਅਫ਼ੀਮੀ ਤੇ ਹੈ ਜਵਾਰੀਆ, ਜ਼ਾਲਮ ਅਪਰਾਧੀ
ਮੇਰੇ ਦੰਮ ਲਏ ਸਨ ਮਾਪਿਆਂ, ਲਈ ਵੱਢੀ ਲਾਗੀ
ਮੇਰਾ ਸਾਕ ਚਾ ਕੀਤੋ ਨੇ ਓਸ ਨਾਲ, ਜਿਨੂੰ ਗ਼ਮੀ ਨ ਸ਼ਾਦੀ
ਉਹ ਦੇ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ ਖੱਟੀਆਂ, ਭੁਖ ਘਰ ਬਹਿ ਝਾਗੀ
ਜਿਸ ਦਿਹਾੜੇ ਲਛਮਣ ਜੋਧੇ ਰਾਮਚੰਦ, ਚੜ੍ਹ ਲੈਂਕਾ ਸਾਧੀ
ਓਥੇ ਹਨੂਮਾਨ ਅਗੁਵਾਨ ਸੀ, ਦੇਹ ਲੂੰਬਾ ਦਾਗੀ
ਲੱਖ ਮਾਰੇ ਦਾਨੋਂ ਦੇਵਤੇ, ਹਾੜੀ ਪਰ ਵਾਢੀ
ਓਥੇ ਬਲੀਆਂ ਲੱਖ ਝਿਆਲੀਆਂ, ਅੱਗ ਬੇਲੇ ਲਾਗੀ
ਜਿਵੇਂ ਰਾਤ ਦਿਵਾਲੀ ਹਿੰਦੂਆਂ, ਬਾਲ ਧਰੀ ਚਰਾਗੀ
ਓਥੇ ਨਾਲੇ ਵਗੇ ਸਨ ਰੱਤ ਦੇ, ਮਿੱਝ ਬੇਹਿਸਾਬੀ
ਭਰ ਖੱਪਰ ਪੀਤੇ ਜੋਗਣਾਂ, ਬਹੁੰ ਹੋਈ ਸਾਂ ਰਾਜ਼ੀ
ਤਿਸ ਦਿਹਾੜੇ ਮੈਂ ਭੀ ਚੌਂਕੇ ਬੈਠ ਕੇ, ਰੀਸੋਈ ਸੀ ਖਾਧੀ
ਪਰ ਅੱਜ ਆਈਆਂ ਕਿਬਲਾ ਆਲਮੀਂ ! ਕਰ ਆਸ ਤੁਸਾਡੀ'।