ਸ਼ਾਮ ਸਵੇਰੇ

Saini Sa'aB

K00l$@!n!
ਸ਼ਾਮ ਸਵੇਰੇ ਜਿਹੜਾ ਬੰਦਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਗੱਲ ਖਾਰਾਂ ਦੀ।
ਚੰਗੀ ਲਗਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਗੱਲ ਬਹਾਰਾਂ ਦੀ।

ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਸਬਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰ,
ਕੱਲ ਉਹ ਝਗੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਸੁਣਿਆ ਕਰਦਾ ਗੱਲ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ।

ਕਦੇ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਕੁੱਲੀ ਦੇ ਵਿਚ ਰਲਕੇ ਕੱਠੇ ਬੈਠਾਂਗੇ,
ਛੱਤ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਵੁਕਤ ਹੁੰਦੀ ਖਾਲੀ ਇਹਨਾਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ਦੀ।

ਜਦ ਆਇਆ ਤੂਫਾਨ ਤਾਂ ਇਹ ਪਹਿਲੇ ਈ ਹੱਲੇ ਡੁੱਬ ਗਏ,
ਸਿਫਤ ਬੜੀ ਕਰਦੇ ਸੀ ਜਿੰਨਾਂ ਕਿਸ਼ਤੀ ਦੇ ਪਤਵਾਰਾਂ ਦੀ।

ਪੱਕੀ ਨੀਂਹ ਬਿਨਾ ਇਹ ਤੇਰੇ ਕੱਚੇ-ਪੱਕੇ ਢਹਿ ਜਾਣੇ ਨੇ,
ਕਰਲੈ ਹੋਰ ਉਚਾਈ ਜਿੰਨੀ ਕਰਨੀ ਇਹਨਾਂ ਮੀਨਾਰਾਂ ਦੀ।

ਜਾਬਰ ਦੀ ਕੌੜੀ ਬੋਲੀ ਵੀ ਲਗਦੀ ਏ ਪ੍ਰਵਚਨ ਜਿਹੀ,
ਸਾਡੀ ਭੁੱਲ ਵੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਏ ਸੁਰਖੀ ਕਿਂਉ ਅਖਬਾਰਾਂ ਦੀ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਹਰ ਪਹਿਲੂ ਬਾਰੇ ਸਬ ਕੁਝ ਹੀ ਅਸੀਂ ਜਾਣ ਗਏ ਆਂ,
ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਸਾਨੂੰ ਚੰਗੀ ਲਗਦੀ ਗੱਲ ਇਹਨਾਂ ਅਵਤਾਰਾਂ ਦੀ।

ਫੁੱਲਾਂ ‘ਚੋਂ ਨਹੀਂ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆਂਉਦੀ ਮਿੱਠੀ ਗੱਲ ਕੁਸੈਲੀ ਲਗਦੀ,
‘ਜਿੰਦ’ਤੋਂ ਇਹ ਲੜੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣੀ ਲੰਗੜੀ ਜੰਗ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ।
 
Top