ਚਾਰਿ ਪੁਕਾਰਹਿ ਨਾ ਤੂ ਮਾਨਹਿ ॥
ਖਟੁ ਭੀ ਏਕਾ ਬਾਤ ਵਖਾਨਹਿ ॥
ਦਸ ਅਸਟੀ ਮਿਲਿ ਏਕੋ ਕਹਿਆ ॥
ਤਾ ਭੀ ਜੋਗੀ ਭੇਦੁ ਨ ਲਹਿਆ ॥1॥
ਕਿੰਕੁਰੀ ਅਨੂਪ ਵਾਜੈ ॥
ਜੋਗੀਆ ਮਤਵਾਰੋ ਰੇ ॥1॥ਰਹਾਉ ॥
ਪ੍ਰਥਮੇ ਵਸਿਆ ਸਤ ਕਾ ਖੇੜਾ ॥
ਤ੍ਰਿਤੀਏ ਮਹਿ ਕਿਛੁ ਭਇਆ ਦੁਤੇੜਾ ॥
ਦੁਤੀਆ ਅਰਧੋ ਅਰਧਿ ਸਮਾਇਆ ॥
ਏਕੁ ਰਹਿਆ ਤਾ ਏਕੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥2॥
ਏਕੈ ਸੂਤਿ ਪਰੋਏ ਮਣੀਏ ॥
ਗਾਠੀ ਭਿਨਿ ਭਿਨਿ ਭਿਨਿ ਭਿਨਿ ਤਣੀਏ ॥
ਫਿਰਤੀ ਮਾਲਾ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਇ ॥
ਖਿੰਚਿਆ ਸੂਤੁ ਤ ਆਈ ਥਾਇ ॥3॥
ਚਹੁ ਮਹਿ ਏਕੈ ਮਟੁ ਹੈ ਕੀਆ ॥
ਤਹ ਬਿਖੜੇ ਥਾਨ ਅਨਿਕ ਖਿੜਕੀਆ ॥
ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਦੁਆਰੇ ਆਇਆ ॥
ਤਾ ਨਾਨਕ ਜੋਗੀ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਪਾਇਆ ॥4॥
ਇਉ ਕਿੰਕੁਰੀ ਆਨੂਪ ਵਾਜੈ ॥
ਸੁਣਿ ਜੋਗੀ ਕੈ ਮਨਿ ਮੀਠੀ ਲਾਗੈ ॥1॥ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ॥1॥12॥886॥
(ਚਾਰਿ=ਚਾਰ ਵੇਦ, ਪੁਕਾਰਹਿ=ਜ਼ੋਰ
ਦੇ ਕੇ ਆਖਦੇ ਹਨ, ਖਟੁ=ਛੇ ਸ਼ਾਸਤਰ,
ਏਕਾ ਬਾਤ=ਇਕੋ ਗੱਲ, ਵਖਾਨਹਿ=
ਬਿਆਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਦਸ ਅਸਟੀ=
ਅਠਾਰਾਂ ਪੁਰਾਨ, ਮਿਲਿ=ਮਿਲ ਕੇ,
ਏਕੋ=ਇਕ ਬਚਨ, ਜੋਗੀ=ਹੇ ਜੋਗੀ,
ਭੇਦੁ=ਹਰੇਕ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵੱਸ ਰਹੀ
ਸੋਹਣੀ ਕਿੰਗੁਰੀ ਦਾ ਭੇਤ, ਲਹਿਆ=ਲੱਭਾ,
ਕਿੰਕੁਰੀ=ਕਿੰਗਰੀ,ਸੋਹਣੀ ਕਿੰਗ, ਅਨੂਪ=
ਉਪਮਾ=ਰਹਿਤ,ਬੇ-ਮਿਸਾਲ, ਵਾਜੈ=ਵੱਜ
ਰਹੀ ਹੈ, ਮਤਵਾਰੋ=ਮਤਵਾਲਾ,ਮਸਤ, ਪ੍ਰਥਮੇ=
ਪਹਿਲੇ ਜੁਗ ਸਤਜੁਗ ਵਿਚ, ਖੇੜਾ=ਨਗਰ,
ਸਤ=ਦਾਨ, ਤ੍ਰਿਤੀਏ ਮਹਿ=ਤ੍ਰੇਤੇ ਜੁਗ ਵਿਚ,
ਦੁਤੇੜਾ=ਦੁਫੇੜਾ,ਘਾਟ, ਅਰਧੋ ਅਰਧਿ=ਅੱਧ
ਅੱਧ ਵਿਚ, ਏਕੁ ਰਹਿਆ=ਧਰਮ ਦਾ ਸਿਰਫ਼
ਇੱਕ ਪੈਰ ਰਹਿ ਗਿਆ, ਏਕੁ=ਇੱਕ ਪਰਮਾਤਮਾ,
ਦੁਤੀਆ=ਦੁਆਪਰ ਜੁਗ, ਏਕੈ ਸੂਤਿ=ਇਕੋ ਧਾਗੇ
ਵਿਚ, ਇਕੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਚੇਤਨ-ਸੱਤਾ ਵਿਚ,
ਸੂਤਿ=ਸੂਤਰ ਵਿਚ, ਗਾਠੀ=ਗੰਢਾਂ,ਸ਼ਕਲਾਂ, ਭਿਨਿ
ਭਿਨਿ=ਵੱਖ ਵੱਖ, ਤਣੀਏ=ਤਾਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ,
ਮਾਲਾ=ਸੰਸਾਰ-ਚੱਕਰ, ਬਹੁ ਬਿਧਿ=ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ
ਨਾਲ, ਬਹੁ ਭਾਇ=ਕਈ ਜੁਗਤੀਆਂ ਨਾਲ, ਸੂਤ=ਮਾਲਾ
ਦਾ ਧਾਗਾ, ਆਈ ਥਾਇ=ਸਾਰੀ ਮਾਲਾ ਇਕੋ ਥਾਂ ਵਿਚ
ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ (ਸਾਰੀ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਇਕੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ
ਹੀ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ), ਚਹੁ ਮਹਿ=ਚਹੁੰਆਂ ਜੁਗਾਂ ਵਿਚ,
ਏਕੈ ਮਟੁ=ਇਕੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਹੀ (ਜਗਤ) ਮਠ, ਤਹ=
ਇਸ (ਜਗਤ-ਮਠ) ਵਿਚ, ਬਿਖੜੇ=ਔਖੇ, ਅਨਿਕ
ਖਿੜਕੀਆ=ਅਨੇਕਾਂ ਜੂਨਾਂ, ਦੁਆਰੇ=ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ,
ਜੋਗੀ=ਜੋਗੀ ਨੇ,ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇ,
ਮਹਲੁ=ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਮਹਲ, ਘਰੁ=ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਘਰ, ਮਹਲੁ
ਘਰੁ=ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਨਿਵਾਸ, ਇਉ=ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ,
ਸੁਣਿ=ਸੁਣ ਕੇ, ਜੋਗੀ ਕੈ ਮਨਿ=ਪ੍ਰਭੂ=ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੁੜੇ
ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ)
ਖਟੁ ਭੀ ਏਕਾ ਬਾਤ ਵਖਾਨਹਿ ॥
ਦਸ ਅਸਟੀ ਮਿਲਿ ਏਕੋ ਕਹਿਆ ॥
ਤਾ ਭੀ ਜੋਗੀ ਭੇਦੁ ਨ ਲਹਿਆ ॥1॥
ਕਿੰਕੁਰੀ ਅਨੂਪ ਵਾਜੈ ॥
ਜੋਗੀਆ ਮਤਵਾਰੋ ਰੇ ॥1॥ਰਹਾਉ ॥
ਪ੍ਰਥਮੇ ਵਸਿਆ ਸਤ ਕਾ ਖੇੜਾ ॥
ਤ੍ਰਿਤੀਏ ਮਹਿ ਕਿਛੁ ਭਇਆ ਦੁਤੇੜਾ ॥
ਦੁਤੀਆ ਅਰਧੋ ਅਰਧਿ ਸਮਾਇਆ ॥
ਏਕੁ ਰਹਿਆ ਤਾ ਏਕੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥2॥
ਏਕੈ ਸੂਤਿ ਪਰੋਏ ਮਣੀਏ ॥
ਗਾਠੀ ਭਿਨਿ ਭਿਨਿ ਭਿਨਿ ਭਿਨਿ ਤਣੀਏ ॥
ਫਿਰਤੀ ਮਾਲਾ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਇ ॥
ਖਿੰਚਿਆ ਸੂਤੁ ਤ ਆਈ ਥਾਇ ॥3॥
ਚਹੁ ਮਹਿ ਏਕੈ ਮਟੁ ਹੈ ਕੀਆ ॥
ਤਹ ਬਿਖੜੇ ਥਾਨ ਅਨਿਕ ਖਿੜਕੀਆ ॥
ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਦੁਆਰੇ ਆਇਆ ॥
ਤਾ ਨਾਨਕ ਜੋਗੀ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਪਾਇਆ ॥4॥
ਇਉ ਕਿੰਕੁਰੀ ਆਨੂਪ ਵਾਜੈ ॥
ਸੁਣਿ ਜੋਗੀ ਕੈ ਮਨਿ ਮੀਠੀ ਲਾਗੈ ॥1॥ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ॥1॥12॥886॥
(ਚਾਰਿ=ਚਾਰ ਵੇਦ, ਪੁਕਾਰਹਿ=ਜ਼ੋਰ
ਦੇ ਕੇ ਆਖਦੇ ਹਨ, ਖਟੁ=ਛੇ ਸ਼ਾਸਤਰ,
ਏਕਾ ਬਾਤ=ਇਕੋ ਗੱਲ, ਵਖਾਨਹਿ=
ਬਿਆਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਦਸ ਅਸਟੀ=
ਅਠਾਰਾਂ ਪੁਰਾਨ, ਮਿਲਿ=ਮਿਲ ਕੇ,
ਏਕੋ=ਇਕ ਬਚਨ, ਜੋਗੀ=ਹੇ ਜੋਗੀ,
ਭੇਦੁ=ਹਰੇਕ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵੱਸ ਰਹੀ
ਸੋਹਣੀ ਕਿੰਗੁਰੀ ਦਾ ਭੇਤ, ਲਹਿਆ=ਲੱਭਾ,
ਕਿੰਕੁਰੀ=ਕਿੰਗਰੀ,ਸੋਹਣੀ ਕਿੰਗ, ਅਨੂਪ=
ਉਪਮਾ=ਰਹਿਤ,ਬੇ-ਮਿਸਾਲ, ਵਾਜੈ=ਵੱਜ
ਰਹੀ ਹੈ, ਮਤਵਾਰੋ=ਮਤਵਾਲਾ,ਮਸਤ, ਪ੍ਰਥਮੇ=
ਪਹਿਲੇ ਜੁਗ ਸਤਜੁਗ ਵਿਚ, ਖੇੜਾ=ਨਗਰ,
ਸਤ=ਦਾਨ, ਤ੍ਰਿਤੀਏ ਮਹਿ=ਤ੍ਰੇਤੇ ਜੁਗ ਵਿਚ,
ਦੁਤੇੜਾ=ਦੁਫੇੜਾ,ਘਾਟ, ਅਰਧੋ ਅਰਧਿ=ਅੱਧ
ਅੱਧ ਵਿਚ, ਏਕੁ ਰਹਿਆ=ਧਰਮ ਦਾ ਸਿਰਫ਼
ਇੱਕ ਪੈਰ ਰਹਿ ਗਿਆ, ਏਕੁ=ਇੱਕ ਪਰਮਾਤਮਾ,
ਦੁਤੀਆ=ਦੁਆਪਰ ਜੁਗ, ਏਕੈ ਸੂਤਿ=ਇਕੋ ਧਾਗੇ
ਵਿਚ, ਇਕੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਚੇਤਨ-ਸੱਤਾ ਵਿਚ,
ਸੂਤਿ=ਸੂਤਰ ਵਿਚ, ਗਾਠੀ=ਗੰਢਾਂ,ਸ਼ਕਲਾਂ, ਭਿਨਿ
ਭਿਨਿ=ਵੱਖ ਵੱਖ, ਤਣੀਏ=ਤਾਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ,
ਮਾਲਾ=ਸੰਸਾਰ-ਚੱਕਰ, ਬਹੁ ਬਿਧਿ=ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ
ਨਾਲ, ਬਹੁ ਭਾਇ=ਕਈ ਜੁਗਤੀਆਂ ਨਾਲ, ਸੂਤ=ਮਾਲਾ
ਦਾ ਧਾਗਾ, ਆਈ ਥਾਇ=ਸਾਰੀ ਮਾਲਾ ਇਕੋ ਥਾਂ ਵਿਚ
ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ (ਸਾਰੀ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਇਕੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ
ਹੀ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ), ਚਹੁ ਮਹਿ=ਚਹੁੰਆਂ ਜੁਗਾਂ ਵਿਚ,
ਏਕੈ ਮਟੁ=ਇਕੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਹੀ (ਜਗਤ) ਮਠ, ਤਹ=
ਇਸ (ਜਗਤ-ਮਠ) ਵਿਚ, ਬਿਖੜੇ=ਔਖੇ, ਅਨਿਕ
ਖਿੜਕੀਆ=ਅਨੇਕਾਂ ਜੂਨਾਂ, ਦੁਆਰੇ=ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ,
ਜੋਗੀ=ਜੋਗੀ ਨੇ,ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇ,
ਮਹਲੁ=ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਮਹਲ, ਘਰੁ=ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਘਰ, ਮਹਲੁ
ਘਰੁ=ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਨਿਵਾਸ, ਇਉ=ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ,
ਸੁਣਿ=ਸੁਣ ਕੇ, ਜੋਗੀ ਕੈ ਮਨਿ=ਪ੍ਰਭੂ=ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੁੜੇ
ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ)
