ਪ੍ਰਭ ਕੀਜੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਾਨ ਹਮ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਵਹਗੇ ॥
ਹਉ ਤੁਮਰੀ ਕਰਉ ਨਿਤ ਆਸ ਪ੍ਰਭ ਮੋਹਿ ਕਬ ਗਲਿ ਲਾਵਹਿਗੇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥
ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਮੁਗਧ ਇਆਨ ਪਿਤਾ ਸਮਝਾਵਹਿਗੇ ॥
ਸੁਤੁ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਭੂਲਿ ਬਿਗਾਰਿ ਜਗਤ ਪਿਤ ਭਾਵਹਿਗੇ ॥੧॥
ਜੋ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਸੋਈ ਹਮ ਪਾਵਹਗੇ ॥
ਮੋਹਿ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਠਉਰ ਜਿਸੁ ਪਹਿ ਹਮ ਜਾਵਹਗੇ ॥੨॥
ਜੋ ਹਰਿ ਭਾਵਹਿ ਭਗਤ ਤਿਨਾ ਹਰਿ ਭਾਵਹਿਗੇ ॥
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ਜੋਤਿ ਰਲਿ ਜਾਵਹਗੇ ॥੩॥
ਹਰਿ ਆਪੇ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਆਪਿ ਲਿਵ ਲਾਵਹਿਗੇ ॥
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਸਰਨਿ ਦੁਆਰਿ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਵਹਿਗੇ ॥੪॥੬॥ਛਕਾ ੧ ॥੧੩੨੧॥
(ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਾਨ=ਹੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ, ਹਮ=ਅਸੀਂ ਜੀਵ,
ਗੁਨ ਗਾਵਹਗੇ=ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਰਹੀਏ, ਹਉ=ਹਉਂ,ਮੈਂ, ਕਰਉ=
ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਮੋਹਿ=ਮੈਨੂੰ, ਗਲਿ=ਗਲ ਨਾਲ, ਲਾਵਹਿਗੇ=
ਲਾਣਗੇ, ਬਾਰਿਕ=ਬਾਲਕ, ਮੁਗਧ=ਮੂਰਖ, ਇਆਨ=ਅੰਞਾਣੇ,
ਸੁਤੁ=ਪੁੱਤਰ, ਭੂਲਿ=ਭੁੱਲਦਾ ਹੈ, ਬਿਗਾਰਿ=ਵਿਗਾੜਦਾ ਹੈ,
ਭਾਵਹਿਗੇ=ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਮੋਹਿ=ਮੈਨੂੰ, ਠਉਰ=ਥਾਂ,
ਆਸਰਾ, ਪਹਿ=ਪਾਸ,ਕੋਲ, ਤਿਨਾ=ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ, ਹਰਿ ਭਾਵਹਿਗੇ=
ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਜੋਤੀ=ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਜੋਤਿ ਵਿਚ, ਜੋਤਿ=
ਜਿੰਦ, ਮਿਲਾਇ=ਮਿਲਾ ਕੇ, ਰਲਿ ਜਾਵਹਗੇ=ਰਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਲਿਵ
ਲਾਵਹਿਗੇ=ਲਗਨ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਦੁਆਰਿ=ਦਰ ਤੇ)
ਹਉ ਤੁਮਰੀ ਕਰਉ ਨਿਤ ਆਸ ਪ੍ਰਭ ਮੋਹਿ ਕਬ ਗਲਿ ਲਾਵਹਿਗੇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥
ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਮੁਗਧ ਇਆਨ ਪਿਤਾ ਸਮਝਾਵਹਿਗੇ ॥
ਸੁਤੁ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਭੂਲਿ ਬਿਗਾਰਿ ਜਗਤ ਪਿਤ ਭਾਵਹਿਗੇ ॥੧॥
ਜੋ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਸੋਈ ਹਮ ਪਾਵਹਗੇ ॥
ਮੋਹਿ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਠਉਰ ਜਿਸੁ ਪਹਿ ਹਮ ਜਾਵਹਗੇ ॥੨॥
ਜੋ ਹਰਿ ਭਾਵਹਿ ਭਗਤ ਤਿਨਾ ਹਰਿ ਭਾਵਹਿਗੇ ॥
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ਜੋਤਿ ਰਲਿ ਜਾਵਹਗੇ ॥੩॥
ਹਰਿ ਆਪੇ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਆਪਿ ਲਿਵ ਲਾਵਹਿਗੇ ॥
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਸਰਨਿ ਦੁਆਰਿ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਵਹਿਗੇ ॥੪॥੬॥ਛਕਾ ੧ ॥੧੩੨੧॥
(ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਾਨ=ਹੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ, ਹਮ=ਅਸੀਂ ਜੀਵ,
ਗੁਨ ਗਾਵਹਗੇ=ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਰਹੀਏ, ਹਉ=ਹਉਂ,ਮੈਂ, ਕਰਉ=
ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਮੋਹਿ=ਮੈਨੂੰ, ਗਲਿ=ਗਲ ਨਾਲ, ਲਾਵਹਿਗੇ=
ਲਾਣਗੇ, ਬਾਰਿਕ=ਬਾਲਕ, ਮੁਗਧ=ਮੂਰਖ, ਇਆਨ=ਅੰਞਾਣੇ,
ਸੁਤੁ=ਪੁੱਤਰ, ਭੂਲਿ=ਭੁੱਲਦਾ ਹੈ, ਬਿਗਾਰਿ=ਵਿਗਾੜਦਾ ਹੈ,
ਭਾਵਹਿਗੇ=ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਮੋਹਿ=ਮੈਨੂੰ, ਠਉਰ=ਥਾਂ,
ਆਸਰਾ, ਪਹਿ=ਪਾਸ,ਕੋਲ, ਤਿਨਾ=ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ, ਹਰਿ ਭਾਵਹਿਗੇ=
ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਜੋਤੀ=ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਜੋਤਿ ਵਿਚ, ਜੋਤਿ=
ਜਿੰਦ, ਮਿਲਾਇ=ਮਿਲਾ ਕੇ, ਰਲਿ ਜਾਵਹਗੇ=ਰਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਲਿਵ
ਲਾਵਹਿਗੇ=ਲਗਨ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਦੁਆਰਿ=ਦਰ ਤੇ)
