ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਆਪਿ ਅਪਾਹੁ ॥
ਵਣਜਾਰਾ ਜਗੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਸਾਚਾ ਸਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰੀਆ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਸਚੁ ਵੇਸਾਹੁ ॥੧॥
ਜਪਿ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹ ॥
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਈਐ ਪਿਆਰਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹ ॥ਰਹਾਉ ॥
ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸਭ ਵੇਖਦਾ ਪਿਆਰਾ ਮੁਖਿ ਬੋਲੇ ਆਪਿ ਮੁਹਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਉਝੜਿ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਰਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਹੀ ਸਭੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੨॥
ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਸਿਰਿ ਆਪੇ ਧੰਧੜੈ ਲਾਹੁ ॥
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਮਰਿ ਜਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਪਤਣੁ ਪਾਤਣੀ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਹੁ ॥੩॥
ਆਪੇ ਸਾਗਰੁ ਬੋਹਿਥਾ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰੁ ਖੇਵਟੁ ਆਪਿ ਚਲਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਹੀ ਚੜਿ ਲੰਘਦਾ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵੇਖੈ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਹੁ ॥੪॥੧॥੬੦੪॥
(ਆਪੇ=ਆਪ ਹੀ, ਵਰਤਦਾ=ਹਰ ਥਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਅਪਾਹੁ=
ਪਾਹ ਤੋਂ ਰਹਿਤ,ਨਿਰਲੇਪ, ਸਾਚਾ=ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ,
ਸਾਹੁ=ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ, ਵੇਸਾਹੁ=ਰਾਸਿ-ਪੂੰਜੀ,ਸਰਮਾਇਆ, ਸਲਾਹ=
ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ, ਤੇ=ਤੋਂ, ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ=ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ,
ਅਗਮ=ਅਪਹੁੰਚ, ਅਥਾਹ=ਜਿਸ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨਹੀਂ ਲੱਭੀ
ਜਾ ਸਕਦੀ, ਵੇਖਦਾ=ਸੰਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਮੁਖਿ=ਮੂੰਹ ਤੋਂ, ਮੁਹਾਹੁ=
ਮੋਹ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਬੋਲ, ਉਝੜਿ=ਗ਼ਲਤ ਰਸਤੇ ਤੇ, ਸਿਰਿ=ਹਰੇਕ ਦੇ
ਸਿਰ ਉਤੇ, ਧੰਧੜੈ=ਧੰਧੇ ਵਿਚ, ਲਾਹੁ=ਲਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਾਖਤੀ=ਬਣਤਰ,
ਰਚਨਾ, ਮਰਿ ਜਾਹੁ=ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਾਤਣੀ=ਪੱਤਣ ਦਾ ਮਲਾਹ,
ਬੋਹਿਥਾ=ਜਹਾਜ਼, ਖੇਵਟੁ=ਮਲਾਹ, ਚੜਿ=ਚੜ੍ਹ ਕੇ, ਚੋਜ=ਕੌਤਕ-ਤਮਾਸ਼ੇ,
ਕਰਿ=ਕਰ ਕੇ, ਬਖਸਿ=ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਕਰ ਕੇ)
ਵਣਜਾਰਾ ਜਗੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਸਾਚਾ ਸਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰੀਆ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਸਚੁ ਵੇਸਾਹੁ ॥੧॥
ਜਪਿ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹ ॥
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਈਐ ਪਿਆਰਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹ ॥ਰਹਾਉ ॥
ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸਭ ਵੇਖਦਾ ਪਿਆਰਾ ਮੁਖਿ ਬੋਲੇ ਆਪਿ ਮੁਹਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਉਝੜਿ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਰਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਹੀ ਸਭੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੨॥
ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਸਿਰਿ ਆਪੇ ਧੰਧੜੈ ਲਾਹੁ ॥
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਮਰਿ ਜਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਪਤਣੁ ਪਾਤਣੀ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਹੁ ॥੩॥
ਆਪੇ ਸਾਗਰੁ ਬੋਹਿਥਾ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰੁ ਖੇਵਟੁ ਆਪਿ ਚਲਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਹੀ ਚੜਿ ਲੰਘਦਾ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵੇਖੈ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥
ਆਪੇ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਹੁ ॥੪॥੧॥੬੦੪॥
(ਆਪੇ=ਆਪ ਹੀ, ਵਰਤਦਾ=ਹਰ ਥਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਅਪਾਹੁ=
ਪਾਹ ਤੋਂ ਰਹਿਤ,ਨਿਰਲੇਪ, ਸਾਚਾ=ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ,
ਸਾਹੁ=ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ, ਵੇਸਾਹੁ=ਰਾਸਿ-ਪੂੰਜੀ,ਸਰਮਾਇਆ, ਸਲਾਹ=
ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ, ਤੇ=ਤੋਂ, ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ=ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ,
ਅਗਮ=ਅਪਹੁੰਚ, ਅਥਾਹ=ਜਿਸ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨਹੀਂ ਲੱਭੀ
ਜਾ ਸਕਦੀ, ਵੇਖਦਾ=ਸੰਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਮੁਖਿ=ਮੂੰਹ ਤੋਂ, ਮੁਹਾਹੁ=
ਮੋਹ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਬੋਲ, ਉਝੜਿ=ਗ਼ਲਤ ਰਸਤੇ ਤੇ, ਸਿਰਿ=ਹਰੇਕ ਦੇ
ਸਿਰ ਉਤੇ, ਧੰਧੜੈ=ਧੰਧੇ ਵਿਚ, ਲਾਹੁ=ਲਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਾਖਤੀ=ਬਣਤਰ,
ਰਚਨਾ, ਮਰਿ ਜਾਹੁ=ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਾਤਣੀ=ਪੱਤਣ ਦਾ ਮਲਾਹ,
ਬੋਹਿਥਾ=ਜਹਾਜ਼, ਖੇਵਟੁ=ਮਲਾਹ, ਚੜਿ=ਚੜ੍ਹ ਕੇ, ਚੋਜ=ਕੌਤਕ-ਤਮਾਸ਼ੇ,
ਕਰਿ=ਕਰ ਕੇ, ਬਖਸਿ=ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਕਰ ਕੇ)
