ਆਪੇ ਦੈਤ ਲਾਇ ਦਿਤੇ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਉ ਆਪੇ ਰਾਖਾ ਸੋਈ ॥
ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਤਿਨ ਮਨਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਭਗਤਾ ਕੀ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ॥
ਦੈਤ ਪੁਤ੍ਰੁ ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਤਰਪਣੁ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਣੈ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ਦੁਬਿਧਾ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥
ਸਦਾ ਨਿਰਮਲ ਹੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥੨॥
ਮੂਰਖ ਦੁਬਿਧਾ ਪੜ੍ਹਹਿ ਮੂਲੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਹਿ ਦੁਸਟੁ ਦੈਤੁ ਚਿੜਾਇਆ ॥੩॥
ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਪੜੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਛੋਡੈ ਡਰੈ ਨ ਕਿਸੈ ਦਾ ਡਰਾਇਆ ॥
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖਾ ਦੈਤੈ ਕਾਲੁ ਨੇੜਾ ਆਇਆ ॥੪॥
ਆਪਣੀ ਪੈਜ ਆਪੇ ਰਾਖੈ ਭਗਤਾਂ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥
ਨਾਨਕ ਹਰਣਾਖਸੁ ਨਖੀ ਬਿਦਾਰਿਆ ਅੰਧੈ ਦਰ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥੫॥੧੧॥੨੧॥੧੧੩੩॥
(ਦੈਤ=ਦੈਂਤ,ਦੁਸ਼ਟ, ਆਪੇ=ਆਪ ਹੀ, ਤਿਨ ਮਨਿ=
ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ, ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ=ਹਰੇਕ ਜੁਗ ਵਿਚ,
ਤਰਪਣੁ=ਪਿਤਰਾਂ ਨਿਮਿਤ ਪਾਣੀ ਅਰਪਣ ਕਰਨਾ,
ਗਾਇਤ੍ਰੀ=ਇਕ ਬੜੀ ਪਵਿਤ੍ਰ ਤੁਕ, ਜਿਸ ਦਾ ਪਾਠ
ਹਰੇਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸਵੇਰੇ ਸ਼ਾਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਨਦਿਨੁ=
ਹਰ ਰੋਜ਼,ਹਰ ਵੇਲੇ, ਦੁਬਿਧਾ=ਮੇਰ-ਤੇਰ, ਖੋਈ=ਮੁਕਾ
ਲਈ, ਨਿਰਮਲ=ਪਵਿੱਤਰ, ਰਾਤੇ=ਰੰਗੇ ਹੋਏ, ਦੁਬਿਧਾ
ਪੜ੍ਹਹਿ=ਵਿਤਕਰੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਵਿੱਦਿਆ ਪੜ੍ਹਦੇ
ਹਨ, ਮੂਲੁ=ਜਗਤ ਦਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਬਿਰਥਾ=
ਵਿਅਰਥ, ਚਿੜਾਇਆ=ਚੁੱਕਿਆ, ਨਖੀ=ਨਖੀਂ,ਨਹੁੰਆਂ
ਨਾਲ, ਬਿਦਾਰਿਆ=ਚੀਰ ਦਿੱਤਾ, ਅੰਧੈ=ਅਹੰਕਾਰ ਵਿਚ
ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋ ਚੁਕੇ ਨੇ, ਦਰ=ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਦਰ, ਖਬਰਿ=ਸੂਝ)
ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਤਿਨ ਮਨਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਭਗਤਾ ਕੀ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ॥
ਦੈਤ ਪੁਤ੍ਰੁ ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਤਰਪਣੁ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਣੈ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ਦੁਬਿਧਾ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥
ਸਦਾ ਨਿਰਮਲ ਹੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥੨॥
ਮੂਰਖ ਦੁਬਿਧਾ ਪੜ੍ਹਹਿ ਮੂਲੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਹਿ ਦੁਸਟੁ ਦੈਤੁ ਚਿੜਾਇਆ ॥੩॥
ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਪੜੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਛੋਡੈ ਡਰੈ ਨ ਕਿਸੈ ਦਾ ਡਰਾਇਆ ॥
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖਾ ਦੈਤੈ ਕਾਲੁ ਨੇੜਾ ਆਇਆ ॥੪॥
ਆਪਣੀ ਪੈਜ ਆਪੇ ਰਾਖੈ ਭਗਤਾਂ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥
ਨਾਨਕ ਹਰਣਾਖਸੁ ਨਖੀ ਬਿਦਾਰਿਆ ਅੰਧੈ ਦਰ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥੫॥੧੧॥੨੧॥੧੧੩੩॥
(ਦੈਤ=ਦੈਂਤ,ਦੁਸ਼ਟ, ਆਪੇ=ਆਪ ਹੀ, ਤਿਨ ਮਨਿ=
ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ, ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ=ਹਰੇਕ ਜੁਗ ਵਿਚ,
ਤਰਪਣੁ=ਪਿਤਰਾਂ ਨਿਮਿਤ ਪਾਣੀ ਅਰਪਣ ਕਰਨਾ,
ਗਾਇਤ੍ਰੀ=ਇਕ ਬੜੀ ਪਵਿਤ੍ਰ ਤੁਕ, ਜਿਸ ਦਾ ਪਾਠ
ਹਰੇਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸਵੇਰੇ ਸ਼ਾਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਨਦਿਨੁ=
ਹਰ ਰੋਜ਼,ਹਰ ਵੇਲੇ, ਦੁਬਿਧਾ=ਮੇਰ-ਤੇਰ, ਖੋਈ=ਮੁਕਾ
ਲਈ, ਨਿਰਮਲ=ਪਵਿੱਤਰ, ਰਾਤੇ=ਰੰਗੇ ਹੋਏ, ਦੁਬਿਧਾ
ਪੜ੍ਹਹਿ=ਵਿਤਕਰੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਵਿੱਦਿਆ ਪੜ੍ਹਦੇ
ਹਨ, ਮੂਲੁ=ਜਗਤ ਦਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਬਿਰਥਾ=
ਵਿਅਰਥ, ਚਿੜਾਇਆ=ਚੁੱਕਿਆ, ਨਖੀ=ਨਖੀਂ,ਨਹੁੰਆਂ
ਨਾਲ, ਬਿਦਾਰਿਆ=ਚੀਰ ਦਿੱਤਾ, ਅੰਧੈ=ਅਹੰਕਾਰ ਵਿਚ
ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋ ਚੁਕੇ ਨੇ, ਦਰ=ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਦਰ, ਖਬਰਿ=ਸੂਝ)
