ਮੰਨ ਤੂੰ ਖਾਵੰਦ ਦਾ ਕੁੜੇ ਫ਼ਰਮਾਉਣਾ ।
ਭਾਵੇਂ ਲਖ ਲਖ ਛਿਮਕਾਂ ਮਾਰੇ, ਸਿਰ ਸਿਜਦਿਓਂ ਨਹੀਂ ਚਾਵਣਾ ।
ਇਸ ਬੁਤ ਨੂੰ ਪਏ ਕੀੜੇ ਖਾਵਣ, ਕੋਈ ਦਿਨ ਦਾ ਹਈ ਪਰਾਹੁਣਾ ।
ਜੋ ਕੁਛ ਕਰੇਂ ਸੋ ਨੇਕੀ ਕਰ ਲੈ, ਫਿਰ ਏਥੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ।
ਭਾਵੇਂ ਲਖ ਝਿੜਕਾਂ ਓਹ ਦੇਵੇ, ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਹੈ ਗਲ ਲਾਵਣਾ ।
ਕਰਮ ਅਲੀ ਰਖ ਖਾਵੰਦ ਰਾਜ਼ੀ, ਫਿਰ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਨਾ ਆਵਣਾ ।
