ਹੋਠ ਕਚ ਦੇ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਸੀ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ

BaBBu

Prime VIP
ਹੋਠ ਕਚ ਦੇ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਸੀ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ,
ਜਿਸ ਲਈ ਇਕ ਤਮਾਸ਼ਾ ਸੀ ਹਰ ਹਾਦਸਾ।
ਘਰ ਦਾ ਇਕ ਬਿਰਛ ਹੀ ਖਾ ਗਿਐ ਵੇਲ ਨੂੰ
ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਸੁਣਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹ ਅਜ ਰੋ ਪਿਆ।

ਭੂਰਾ ਖ਼ਰਗੋਸ਼ ਦਿਨ ਦੌੜ ਕੇ ਲੁਕ ਗਿਐ,
ਸ਼ਾਮ ਉਤਰੀ ਹੈ ਗੋਲੇ ਕਬੂਤਰ ਜਿਹੀ,
ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਦੁਰਾਹੇ 'ਤੇ ਹਾਂ ਆ ਗਏ,
ਰਾਤ ਦਾ ਬਾਜ਼ ਸਿਰ 'ਤੇ ਹੈ ਮੰਡਰਾ ਰਿਹਾ।

ਹਰ ਕੋਈ ਸਮਝਦੈ ਭਾਰ ਮੈਨੂੰ ਅਜੇ,
ਮੈਂ ਨਿਥਾਵਾ ਸਹੀ, ਬੇਪਰਾ ਤੇ ਨਹੀਂ,
ਮੈਨੂੰ ਅਪਣਾ ਜਦੋਂ ਵੇਲ ਸਮਝੀ ਕੋਈ,
ਓਸ ਦਿਨ ਚਾਰ ਤੀਲੇ ਲਵਾਂਗਾ ਟਿਕਾ।

ਸਾਂਵਲੀ ਸ਼ੋਖ਼ ਅੰਜ਼ੀਰ ਦਾ ਭਰ ਬਦਨ,
ਸਾਰੀ ਬਸਤੀ ਲਈ ਇਕ ਕਿਆਮਤ ਬਣੀ,
ਆ ਕੇ ਸੂਰਜ ਵੀ ਦਿਨ ਭਰਾ ਖੜੋਤਾ ਰਹੇ,
ਆਦਮੀ ਤਾਂ ਭਲਾ ਆਦਮੀ ਹੈ ਭਲਾ।

'ਜ਼ੋਕ' ਤੇ 'ਦਾਗ਼' ਦੇ ਪਾਲੇ ਤੋਤੇ ਕਈ,
ਬਹਿ ਕੇ ਖੰਡਰਾਤ 'ਤੇ ਕਰ ਰਹੇ ਮਸ਼ਵਰਾ,
ਇਸ ਪਰਿੰਦੇ ਦੇ ਪਰ ਨੋਚ ਕੇ ਸੁਟ ਦਿਓ,
ਏਸ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤੈ ਬਹਿਰ ਦਾ ਤਾਲ ਦਾ।
 
Top