ਰਾਤ ਦਿਨ ਮੈਨੂੰ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਪਈ ਸੁਲਗਾ ਰਹੀ

BaBBu

Prime VIP
ਰਾਤ ਦਿਨ ਮੈਨੂੰ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਪਈ ਸੁਲਗਾ ਰਹੀ ।
ਆਪ ਵੀ ਪਰ ਹੈ ਪਹਾੜੀ ਬਰਫ਼ ਖੁਰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ।

ਉਹ ਨਹੀਂ ਕੋਠੇ 'ਤੇ ਆਉਂਦੀ ਹੁਣ ਕਦੇ ਲੈ ਕੇ ਕਿਤਾਬ,
ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ 'ਚ ਸ਼ਾਇਦ ਤਜਰਬੇ ਦੁਹਰਾ ਰਹੀ।

ਨਾਰੀਅਲ ਦੇ ਵਾਂਗ ਪੀਡਾ, ਸਖ਼ਤ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਬਦਨ,
ਘੁਣ-ਭਰੀ-ਕੁਰਸੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਉਹ ਕਿਰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ।

ਓਪਰਾ ਸੀ ਸ਼ਹਿਰ, ਦੋਵੇਂ ਅਜਨਬੀ ਸਾਂ ਮਿਲ ਪਏ,
ਹਰ ਸਫ਼ਰ ਵਿਚ ਉਹ ਪਹਾੜੀ ਰਾਤ ਚੇਤੇ ਆ ਰਹੀ।

ਉਸ ਦਾ ਪੁਲ-ਓਵਰ ਉਨਾਬੀ, ਜ਼ਰਦ ਮਫ਼ਲਰ, ਸਬਜ਼ ਕੋਟ,
ਉਹ ਕੁੜੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦੀ ਸੁਰਖ਼ੀ ਹੈ ਬਣਦੀ ਜਾ ਰਹੀ।

ਉਹ ਚਿੜੀ ਹੁਣ ਦਾਣੇ-ਦੁਣਕੇ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੈ ਠਹਿਰਦੀ,
ਉਹ ਤਾਂ ਹੁਣ ਬਾਦਾਮ ਪਿਸਤਾ ਤੇ ਮੁਨੱਕਾ ਖਾ ਰਹੀ।

ਮਹਿਕ ਤੋਂ ਵਿਛੜਨ ਦਾ ਗ਼ਮ ਘਟਿਆ ਤਾਂ ਪਰਤੀ ਹੋਸ਼ ਕੁਝ,
ਰੰਗ ਜੋ ਬਾਕੀ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਆਬ ਉਡਦੀ ਜਾ ਰਹੀ।

ਕੀ ਨਵੀਂ ਤਹਿਜ਼ੀਬ ਇਹ ਹੈ ! ਸਿਰ ਤੋਂ ਪੈਰਾਂ ਤਕ ਨਗਨ,
ਵੇਖ ਕੇ ਆਦੀ ਕੁੜੀ ਵੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਹੈ ਸ਼ਰਮਾ ਰਹੀ।

ਨਾਂ ਪਤਾ ਲਿਖੇ ਨਾ ਲਿਖੇ, ਖ਼ਤ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪਹਿਚਾਣਦਾਂ,
'ਜੋ' ਮੁਬਾਰਕਬਾਦ ਦਾ ਹਰ ਸਾਲ ਹੈ ਖ਼ਤ ਪਾ ਰਹੀ ।
 
Top