ਤੇਰਿਆਂ ਨੈਣਾਂ 'ਚ ਸਰਘੀ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਸ਼ਾਮ

BaBBu

Prime VIP
ਤੇਰਿਆਂ ਨੈਣਾਂ 'ਚ ਸਰਘੀ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਸ਼ਾਮ।
'ਨ੍ਹੇਰ ਤੇ ਚਾਨਣ ਦਾ ਹੋਵੇ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕ ਥਾਂ ਮੁਕਾਮ।

ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਉਸ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਕਦੇ ਮੇਰਾ ਪਿਯਾਮ,
ਇਸ ਲਈ ਤੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਸਾਰੇ ਨੂੰ ਕਹੀਂ ਮੇਰਾ ਸਲਾਮ।

ਮੇਰਿਆਂ ਖ਼ਾਬਾਂ ਦਾ ਤੂੰ, ਅੰਜਾਮ ਲਿਖ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਵੇਖ,
ਸਹਿ-ਸੁਭਾ ਖੰਡਰਾਤ 'ਤੇ ਲਿਖ ਕੇ ਮਿਰਾ 'ਕੱਲੇ ਦਾ ਨਾਮ ।

ਤਿਤਲੀਆਂ, ਰੰਗਾਂ, ਸੁਗੰਧਾਂ, ਜੁਗਨੂੰਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਕਰ,
ਤੂੰ ਅਜੇ ਖੰਡਰਾਤ, ਡੁੱਬਦਾ ਦਿਨ, ਨਾ ਤਕਿਆ ਕਰ ਮਦਾਮ ।

ਮੈਂ ਹਾਂ ਪਰਬਤ ਦੀ ਸਿਖ਼ਰ 'ਤੇ ਉੱਜੜੇ ਮੰਦਰ ਦੇ ਵਾਂਗ,
ਜਿਸ ਦੀ ਹਰ ਸਰਘੀ ਉਦਾਸੀ ਬੇ-ਚਰਾਗ਼ੀ ਜਿਸ ਦੀ ਸ਼ਾਮ।

ਦਿਲ ਜਿਹਾ ਹਰ ਘਰ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਮਾਂ ਜਿਹੀ ਸੀ ਹਰ ਗਲੀ,
ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਉਸ ਗਰਾਂ ਦਾ ਹਰ ਮਕਾਮ ।

ਰਾਤ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸ਼ਾਇਦ ਆ ਕੇ ਹੋਵੇ ਮੁੜ ਗਈ,
ਰਾਤ ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੈ ਸੀ ਹਮਕਮਾਲ।

ਹੁਣ ਤਾਂ ਅਪਣਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿੰਨਾਂ ਓਪਰਾ,
ਨਾ ਰਹੇ ਰਸਤੇ ਪੁਰਾਣੇ, ਨਾ ਰਹੇ ਪਹਿਲੇ ਮਕਾਮ ।

ਥਹੁ ਪਤਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਨਹੀਂ 'ਜਗਤਾਰ' ਦਾ,
ਨਾ ਹੀ ਦਰਵੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਘਰ ਹੁੰਦੇ ਨਾ ਪੌਣਾਂ ਦੇ ਗਰਾਮ ।
 
Top