ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਲਾਲੀ

[BaBBu]

ਪਈ ਸ਼ਾਮ ਲੁਟਾਏ ਲਾਲੀ
ਪੀ ਪਰਿਵਰਤਨ-ਮਦ-ਪਿਆਲੀ;
ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਅੱਖ ਸ਼ਰਾਬੀ
ਜ਼ਰਦਾਂ ਨੂੰ ਕਰੇ ਉਨਾਬੀ;
ਅਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪੀਂਘ ਬਣੀ ਹੈ ਉਪਬਨ ਦੀ ਡਾਲੀ ਡਾਲੀ-
ਪਈ ਸ਼ਾਮ ਲੁਟਾਏ ਲਾਲੀ !

ਅੰਬਾਂ ਦੀਆਂ ਪਾਲਾਂ ਲੰਘ ਕੇ,
ਪਰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਰੰਗ ਕੇ,
ਹੋ ਰੰਗ-ਬਰੰਗੇ ਸਾਏ,
ਨੱਚਦੇ ਪਾਣੀ ਤੇ ਆਏ;
ਹੋਇਆ ਇੰਜ ਗਹਿਰਾ ਪਾਣੀ
ਜਿਉਂ ਪਰ ਪਿਘਲੇ ਮੋਰਾਂ ਦੇ;
ਬਿਜਲੀ ਹੋ ਅਰਸ਼ ਦੀ ਠੰਢੀ ਹੈ ਆਣ ਵਿਛੀ ਰਾਹਾਂ ਤੇ;
ਕੇਸਰ ਹੋਈ ਹਰਿਆਲੀ-
ਪਈ ਸ਼ਾਮ ਲੁਟਾਏ ਲਾਲੀ !

ਹੇ ਦੇਵ-ਲੋਕ ਦੀ ਮਦਰਾ,
ਪਿਆਸਾ ਹੈ ਮੇਰਾ ਹਿਰਦਾ;
ਆ ਬਣ ਕੇ ਨਸ਼ਾ ਸਦੀਵੀ,
ਹਸਤੀ ਹੋ ਜਾਏ ਖੀਵੀ !
ਕੋਈ ਪਾਰ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਗਾਏ,
ਉਹ ਲੈ ਦਿਲ ਖਿਚਦੀ ਜਾਏ ।
ਕੀ ਰਾਗ ਦਾ ਜਾਦੂ ਹੈਂ ਤੂੰ ?
ਜੋ ਕੁਝ ਹੈਂ ਦਸ ਜਾ ਮੈਨੂੰ ।
ਹੇ ਰੰਗ-ਨਗਰ ਦੀ ਰਾਣੀ,
ਹੇ ਚੇਤਨ-ਵਿਸ਼ਵ-ਜਵਾਨੀ,
ਪੂਰਬ ਦੇ ਪੀਲੇ ਚਿਹਰੇ
ਬਣ ਜਾਣ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਤੇਰੇ;
ਆ ਚੜ੍ਹ ਜਾ ਦਿਲਾਂ ਤੇ ਆ ਕੇ,
ਮੁੜ ਜਾਵੀਂ ਜੋਤ ਜਗਾ ਕੇ !

-ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਰੰਗ ਬਣਾਵਣ
ਇੰਜਣਾਂ ਦੀ ਰਾਖ ਬਦਲ ਕੇ,
ਤੂੰ ਨਿਤ ਦੇਖੇ ਹੋਵਣਗੇ
ਬਣ ਬਣ ਕੇ ਸਾਂਗ ਨਿਕਲਦੇ;
ਪੱਛਮ ਦੀ ਸੁਰਖ਼ੀ ਲਾਲੀ
ਲੱਖ ਸੂਰਤ ਪਈ ਸਜਾਏ,
ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਕਦੀ ਨਾ ਖਿੱਚੇ,
ਨੈਣਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਭਾਏ-

ਹੇ ਨੂਰ ਦੀ ਲਾਲੀ ਆ ਜਾ,
ਜੀਵਨ ਮੇਰਾ ਪਲਟਾ ਜਾ,
ਧੁੰਦਲੇ ਨੂੰ ਲਾਲ ਬਣਾ ਜਾ !