ਜਦੋਂ ਵਿਛੜੀ ਸੀ ਮੈਥੋਂ ਉਹ ਕੁੜੀ

[KARAN]

ਠੰਢੀ ਸ਼ੀਤ ਲਹਿਰ ਸੀ
ਪਿਛਲਾ ਜਿਹਾ ਪਹਿਰ ਸੀ
ਦੁੱਖਾਂ ਢਾਹਿਆ ਕਹਿਰ ਸੀ
ਹੱਸੇ ਬੜਾ ਗ਼ੈਰ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਵਿਛੜੀ ਸੀ ਮੈਥੋਂ ਉਹ ਕੁੜੀ...।

ਅੰਬਰ ਵੀ ਛਮ ਛਮ ਰੋਇਆ ਸੀ
ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਕੰਬਣ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਸਮਾਂ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਸੀ
ਮੈਂ ਨਾ ਜਿਊਂਦਾ ਨਾ ਮੋਇਆ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਵਿਛੜੀ...। .

ਸਾਰੀ ਕਾਇਨਾਤ ਚੁੱਪ ਬੈਠੀ ਸੀ
ਸੱਚ ਦੀ ਰੂਹ ਵੀ ਸੁੱਪ ਬੈਠੀ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਉਹ ਗ਼ੈਰਾਂ ਬਾਰੇ ਫੁੱਟ ਬੈਠੀ ਸੀ
ਚਾਅ ਸਾਡੇ ਲੁੱਟ ਬੈਠੀ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਵਿਛੜੀ...। .

ਮੈਂ, ਬੱਸ ਮੈਂ ਤਾਂ ਫਿਰਦਾ ਸੀ
ਇਹ ਰਾਜ਼ ਬੜੇ ਹੀ ਚਿਰ ਦਾ ਸੀ
ਦਿਲ ਚੰਦਰਾ ਵੀ ਹਾਏ ਘਿਰਦਾ ਸੀ
'ਕਾਲੇ' ਨਾ ਵਰਾਇਆ ਵਿਰਦਾ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਵਿਛੜੀ...।

Kala Toor