Zindagi bohot waddhi cheez aah, ennu samjhan waste kayi log sari umar langha dinde ne, kayi bohot jald bhet pa lainde ne, koi sari umar meri meri karda chal janda, koi apni zindagi dujjeya de naam la dinda, par iss toh bhi wadha hunda samay, jo ki kise di bhi nahi mann da... jido oh sahi hunda sare hi change laghde saath dinde aah, jido oh nahi saath dinda eh laghda jiven sabh ne hi mukh morh leya. par ek gal sabh nu chette rakhni chahidi aah ke Waheguru nu nah kadi bhi bhullo changhe made time ch, uss toh darr ke bollo, apna pishokarr hamesha yaad rakho... time sabh te aunda aah changa mada... apne toh wadheyan di kadar karo... sabh to pehla shuru karo apne dada dadi toh pher mata pita pher chacche taye.. te hor rishtedar... Gurughar jinni marzi seva karlo je ghare apneyan toh waddheyan di kadar nahi karde eho jahe dikhave di koi lohr nahi.. Tirath apne ghar hi hunda aah sabh da... kadi bhi bura shabad nah kadho kise waste bhi... sabh nu pyar te satkar dayo.. appe zindagi soukhi langh ju... paise nu picche karke apne bhen bhara aghe rakho...