harman03
:)
ਰਾਹੀਆ ਤੂੰ ਰੁਕ ਨਾ, ਕਿ ਨਿੱਤ ਦੇ ਮੁਸਾਫਿਰ
ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਢੁੱਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਇਹ ਸੂਰਜ, ਇਹ ਚੰਦਾ, ਹਵਾ ਤੇ ਸਿਤਾਰੇ
ਸਦਾ ਚਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ, ਰੁਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਪਹਾੜਾਂ ਦੀ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਛਲਣੀ ਬਣਾ ਕੇ
ਜੋ ਸੋਮੇ ਨਿੱਕਲਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਜਿੰਨਾ ਨੇ ਹਥੇਲੀ 'ਤੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਏ
ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਝੁਕਾਓਂਦੇ ਨੇ, ਝੁਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਤੁੰ ਤਾਂ ਬੜੀ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਹੈ ਹਾਲੇ
ਐਵੇਂ ਕਿਉਂ ਹੈ ਸੂਰਤ ਤੂੰ ਰੋਣੀ ਬਣਾਈ
ਓਹੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਨਾ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਜਿੱਦਾਂ
ਕਿ ਕੋਹ ਨਾ ਚੱਲੀ, ਤੇ ਬਾਬਾ ਤਿਹਾਈ
ਮੈਂ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ ਤੇਰੀ ਦੁਰਾਡੇ
ਥਕੇਵਾਂ ਇਹ ਟੰਗਾਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਿਆ ਵੀ ਹੋਣਾ
ਤੇਰੇ ਮਨ ਦਾ ਅੜੀਅਲ ਤੇ ਬੇਬਾਕ ਘੋੜਾ
ਕਈ ਬਾਰ ਰਾਸਤੇ 'ਚ ਅੜਿਆ ਵੀ ਹੋਣਾ
ਤੇਰੀ ਆਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਸਾਵੇਂ ਵਿਧਾਤਾ
ਅੜਚਨਾ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਖੜਿਆ ਵੀ ਹੋਣਾ
ਕਈ ਬਾਰ ਤੇਰੀ ਬਗਾਵਤ ਦਾ ਸ਼ੋਲਾ
ਵਿਰੋਧੀ ਚਖੇੜੇ 'ਚ ਲੜਿਆ ਵੀ ਹੋਣਾ
ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਚੰਨਿਆ ! ਇਹ ਹੋਇਆ ਹੀ ਕਰਦੈ
ਰੁਕਾਵਟ ਨਾ ਟੱਪੇ, ਰਵਾਨੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਕਦਮ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦੇ ਸੀਨੇ 'ਤੇ ਧਰ ਧਰ ਕੇ
ਜੇ ਵਧਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ, ਜਵਾਨੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਜੇ ਸੂਲਾਂ ਤੇ ਤੁਰਿਆਂ ਤਾਂ ਦੱਸ ਖਾਂ ਜਵਾਨਾ
ਅਲੇਹੇ ਜਹੇ ਭੱਖੜੇ ਤੋਂ, ਡਰਨਾ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਜੇ ਅੰਗਾਰਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਤੂੰ ਪਰਨ ਕੀਤਾ
ਤਾਂ ਫੇਰ ਬੋਚ ਕੇ, ਪੈਰ ਧਰਨਾ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਜੇ ਹੱਸ ਹੱਸ ਕੇ ਪਿੱਤਾ ਸੁਕਾਓਣਾ ਹੈ ਸਿੱਖਿਆ
ਤਾਂ ਠੰਡੇ ਜਿਹੇ ਹੌਂਕੇ ਭਰਨਾ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਸਦਾ ਸ਼ੇਰ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਤਰਦਾ ਹੈ ਸਿੱਧਾ
ਵਹਾ ਨਾਲ ਵੈਹ ਜਾਣਾ, ਤਰਨਾ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਕਦਮ ਜੇ ਵਧਾਇਆ ਤਾਂ ਮੁੜ ਮੁੜ ਕੀ ਵੇਨ੍ਹਾ ?
ਤੇਰੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਦਾ ਥੱਬਾ ਹੈ ਚੰਨਿਆ
ਇਹ ਰੁਕ ਰੁਕ ਕੇ ਵਧਣਾ ਜਾਂ ਵਧ ਵਧ ਕੇ ਰੁਕਣਾ
ਤੇਰੀ ਵੀਰਤਾ ਉੱਤੇ ਧੱਬਾ ਹੈ ਚੰਨਿਆ
ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੇ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਲਲਕਰ ਕੇ ਕਹਿ ਦੇ
ਕਿ ਚੱਕਰ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪਵਾ ਕੇ ਹਟਾਂਗਾ
ਸੁਨੇਹਾ ਦੇ ਹੋਣੀ ਨੂੰ, ਹਿੱਮਤ ਦੇ ਹੱਥੀਂ
ਕਿ ਆਖਰ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਨਿਵਾ ਕੇ ਹਟਾਂਗਾ
ਤੂੰ ਲਾ ਹੌਸਲੇ ਨਾਲ ਪੱਟਾਂ 'ਤੇ ਥਾਪੀ
ਮੁਸੀਬਤ ਨੂੰ ਕਹਿ ਤੈਨੂੰ ਢਾ ਕੇ ਹਟਾਂਗਾ
ਤੁਫਾਨਾ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਕਿ ਵਧ ਵਧ ਕੇ ਆਓ
ਮੈਂ ਕਿਸ਼ਤੀ ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ ਲਾ ਕੇ ਹਟਾਂਗਾ
ਜਦੋਂ ਦੇਖੀ ਤੇਰੇ ਇਰਾਦੇ 'ਚ ਸਖਤੀ
ਤਾਂ ਸ਼ਕਤੀ ਉਦਾਲੇ, ਆ ਕੇ ਘੁੰਮੂਗੀ ਤੇਰੇ
ਇਹ ਸਾਰੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਖੁਦਾਈ ਦੀ ਤਾਕਤ
ਤੂੰ ਵੇਖੇਂਗਾ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮੂਗੀ ਤੇਰੇ
ਤੂੰ ਵੇਂਦਾ ਨਹੀਂ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਬਾਂਹ ਲੰਬੀ ਲੰਬੀ
ਇਹ ਤੇਰੀ ਮਦਦ ਨੂੰ ਆਂਦੀ ਪਈ ਏ
ਕੁਰਾਹੇਂ ਨਾ ਪੈਜੇ ਤਦੇ ਤਾਂ ਇਹ ਬਿਜਲੀ
ਲਿਸ਼ਕ ਨਾਲ ਰਸਤਾ ਵਿਖਾਂਦੀ ਪਈ ਏ
ਉਹ ਬੀਬਾ ਇਹ ਬਾਰਿਸ਼ ਤੇ ਮਿਲਕੇ ਹਨੇਰੀ
ਤੇਰੀ ਰਾਹ ਨੂੰ ਪੱਧਰ ਬਣਾਦੀ ਪਈ ਏ
ਇਹ ਬੱਦਲ ਨਹੀਂ ਗੱਜਦੇ, ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਵੀਣਾ
ਤੇਰੇ ਸਵਾਗਤੀ ਗੀਤ ਗਾਂਦੀ ਪਈ ਏ
ਹਿਫਾਜ਼ਤ ਲਈ ਤੇਰੀ ਇਹ ਖੂਨੀ ਦਰਿੰਦੇ
ਤੇਰੇ ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ ਚੱਲੇ ਆ ਰਹੇ ਨੇ
ਤੇ ਰਫਤਾਰ 'ਚ ਤੇਰੀ ਸੁਸਤੀ ਨਾ ਆਜੇ
ਤਾਂ ਪੈਰਾਂ 'ਚ ਕੰਢੇ ਚੁਬੀ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ
ਉਹ ਵੇਖ ! ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਜਾਲਾ ਵੀ ਦਿੱਸਿਆ
ਤੇ ਮੰਜ਼ਿਲ ਵੀ ਬਾਹਾਂ ਉਲਾਰੀ ਖੜੀ ਏ
ਤੇਰੇ ਦਮ ਕਦਮ ਦੇ ਭਰੋਸੇ 'ਤੇ ਝੱਲੀ
ਉਮੀਦਾਂ ਦੇ ਮੰਜਰ ਉਸਾਰੀ ਖੜੀ ਏ
ਤੂੰ ਨੱਠੀ ਜਾ, ਜਾ ਕੇ ਬਗਲ-ਗੀਰ ਹੋਜਾ
ਉਡੀਕਾਂ 'ਚ ਕਦ ਦੀ ਵਿਚਾਰੀ ਖੜੀ ਏ
ਤੂੰ ਪਹੁੰਚਾ ਤੇ ਦੇਖੀਂ ਤੇਰੀ ਜੈ ਦੇ ਨਾਰੇ
ਇਹ ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਦੁਨੀਆ ਪੁਕਾਰੀ ਖੜੀ ਏ
------ ਦੀਪਕ ਜੈਤੋਈ------
ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਢੁੱਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਇਹ ਸੂਰਜ, ਇਹ ਚੰਦਾ, ਹਵਾ ਤੇ ਸਿਤਾਰੇ
ਸਦਾ ਚਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ, ਰੁਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਪਹਾੜਾਂ ਦੀ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਛਲਣੀ ਬਣਾ ਕੇ
ਜੋ ਸੋਮੇ ਨਿੱਕਲਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਜਿੰਨਾ ਨੇ ਹਥੇਲੀ 'ਤੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਏ
ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਝੁਕਾਓਂਦੇ ਨੇ, ਝੁਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਤੁੰ ਤਾਂ ਬੜੀ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਹੈ ਹਾਲੇ
ਐਵੇਂ ਕਿਉਂ ਹੈ ਸੂਰਤ ਤੂੰ ਰੋਣੀ ਬਣਾਈ
ਓਹੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਨਾ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਜਿੱਦਾਂ
ਕਿ ਕੋਹ ਨਾ ਚੱਲੀ, ਤੇ ਬਾਬਾ ਤਿਹਾਈ
ਮੈਂ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ ਤੇਰੀ ਦੁਰਾਡੇ
ਥਕੇਵਾਂ ਇਹ ਟੰਗਾਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਿਆ ਵੀ ਹੋਣਾ
ਤੇਰੇ ਮਨ ਦਾ ਅੜੀਅਲ ਤੇ ਬੇਬਾਕ ਘੋੜਾ
ਕਈ ਬਾਰ ਰਾਸਤੇ 'ਚ ਅੜਿਆ ਵੀ ਹੋਣਾ
ਤੇਰੀ ਆਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਸਾਵੇਂ ਵਿਧਾਤਾ
ਅੜਚਨਾ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਖੜਿਆ ਵੀ ਹੋਣਾ
ਕਈ ਬਾਰ ਤੇਰੀ ਬਗਾਵਤ ਦਾ ਸ਼ੋਲਾ
ਵਿਰੋਧੀ ਚਖੇੜੇ 'ਚ ਲੜਿਆ ਵੀ ਹੋਣਾ
ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਚੰਨਿਆ ! ਇਹ ਹੋਇਆ ਹੀ ਕਰਦੈ
ਰੁਕਾਵਟ ਨਾ ਟੱਪੇ, ਰਵਾਨੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਕਦਮ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦੇ ਸੀਨੇ 'ਤੇ ਧਰ ਧਰ ਕੇ
ਜੇ ਵਧਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ, ਜਵਾਨੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ
ਜੇ ਸੂਲਾਂ ਤੇ ਤੁਰਿਆਂ ਤਾਂ ਦੱਸ ਖਾਂ ਜਵਾਨਾ
ਅਲੇਹੇ ਜਹੇ ਭੱਖੜੇ ਤੋਂ, ਡਰਨਾ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਜੇ ਅੰਗਾਰਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਤੂੰ ਪਰਨ ਕੀਤਾ
ਤਾਂ ਫੇਰ ਬੋਚ ਕੇ, ਪੈਰ ਧਰਨਾ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਜੇ ਹੱਸ ਹੱਸ ਕੇ ਪਿੱਤਾ ਸੁਕਾਓਣਾ ਹੈ ਸਿੱਖਿਆ
ਤਾਂ ਠੰਡੇ ਜਿਹੇ ਹੌਂਕੇ ਭਰਨਾ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਸਦਾ ਸ਼ੇਰ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਤਰਦਾ ਹੈ ਸਿੱਧਾ
ਵਹਾ ਨਾਲ ਵੈਹ ਜਾਣਾ, ਤਰਨਾ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਕਦਮ ਜੇ ਵਧਾਇਆ ਤਾਂ ਮੁੜ ਮੁੜ ਕੀ ਵੇਨ੍ਹਾ ?
ਤੇਰੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਦਾ ਥੱਬਾ ਹੈ ਚੰਨਿਆ
ਇਹ ਰੁਕ ਰੁਕ ਕੇ ਵਧਣਾ ਜਾਂ ਵਧ ਵਧ ਕੇ ਰੁਕਣਾ
ਤੇਰੀ ਵੀਰਤਾ ਉੱਤੇ ਧੱਬਾ ਹੈ ਚੰਨਿਆ
ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੇ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਲਲਕਰ ਕੇ ਕਹਿ ਦੇ
ਕਿ ਚੱਕਰ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪਵਾ ਕੇ ਹਟਾਂਗਾ
ਸੁਨੇਹਾ ਦੇ ਹੋਣੀ ਨੂੰ, ਹਿੱਮਤ ਦੇ ਹੱਥੀਂ
ਕਿ ਆਖਰ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਨਿਵਾ ਕੇ ਹਟਾਂਗਾ
ਤੂੰ ਲਾ ਹੌਸਲੇ ਨਾਲ ਪੱਟਾਂ 'ਤੇ ਥਾਪੀ
ਮੁਸੀਬਤ ਨੂੰ ਕਹਿ ਤੈਨੂੰ ਢਾ ਕੇ ਹਟਾਂਗਾ
ਤੁਫਾਨਾ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਕਿ ਵਧ ਵਧ ਕੇ ਆਓ
ਮੈਂ ਕਿਸ਼ਤੀ ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ ਲਾ ਕੇ ਹਟਾਂਗਾ
ਜਦੋਂ ਦੇਖੀ ਤੇਰੇ ਇਰਾਦੇ 'ਚ ਸਖਤੀ
ਤਾਂ ਸ਼ਕਤੀ ਉਦਾਲੇ, ਆ ਕੇ ਘੁੰਮੂਗੀ ਤੇਰੇ
ਇਹ ਸਾਰੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਖੁਦਾਈ ਦੀ ਤਾਕਤ
ਤੂੰ ਵੇਖੇਂਗਾ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮੂਗੀ ਤੇਰੇ
ਤੂੰ ਵੇਂਦਾ ਨਹੀਂ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਬਾਂਹ ਲੰਬੀ ਲੰਬੀ
ਇਹ ਤੇਰੀ ਮਦਦ ਨੂੰ ਆਂਦੀ ਪਈ ਏ
ਕੁਰਾਹੇਂ ਨਾ ਪੈਜੇ ਤਦੇ ਤਾਂ ਇਹ ਬਿਜਲੀ
ਲਿਸ਼ਕ ਨਾਲ ਰਸਤਾ ਵਿਖਾਂਦੀ ਪਈ ਏ
ਉਹ ਬੀਬਾ ਇਹ ਬਾਰਿਸ਼ ਤੇ ਮਿਲਕੇ ਹਨੇਰੀ
ਤੇਰੀ ਰਾਹ ਨੂੰ ਪੱਧਰ ਬਣਾਦੀ ਪਈ ਏ
ਇਹ ਬੱਦਲ ਨਹੀਂ ਗੱਜਦੇ, ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਵੀਣਾ
ਤੇਰੇ ਸਵਾਗਤੀ ਗੀਤ ਗਾਂਦੀ ਪਈ ਏ
ਹਿਫਾਜ਼ਤ ਲਈ ਤੇਰੀ ਇਹ ਖੂਨੀ ਦਰਿੰਦੇ
ਤੇਰੇ ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ ਚੱਲੇ ਆ ਰਹੇ ਨੇ
ਤੇ ਰਫਤਾਰ 'ਚ ਤੇਰੀ ਸੁਸਤੀ ਨਾ ਆਜੇ
ਤਾਂ ਪੈਰਾਂ 'ਚ ਕੰਢੇ ਚੁਬੀ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ
ਉਹ ਵੇਖ ! ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਜਾਲਾ ਵੀ ਦਿੱਸਿਆ
ਤੇ ਮੰਜ਼ਿਲ ਵੀ ਬਾਹਾਂ ਉਲਾਰੀ ਖੜੀ ਏ
ਤੇਰੇ ਦਮ ਕਦਮ ਦੇ ਭਰੋਸੇ 'ਤੇ ਝੱਲੀ
ਉਮੀਦਾਂ ਦੇ ਮੰਜਰ ਉਸਾਰੀ ਖੜੀ ਏ
ਤੂੰ ਨੱਠੀ ਜਾ, ਜਾ ਕੇ ਬਗਲ-ਗੀਰ ਹੋਜਾ
ਉਡੀਕਾਂ 'ਚ ਕਦ ਦੀ ਵਿਚਾਰੀ ਖੜੀ ਏ
ਤੂੰ ਪਹੁੰਚਾ ਤੇ ਦੇਖੀਂ ਤੇਰੀ ਜੈ ਦੇ ਨਾਰੇ
ਇਹ ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਦੁਨੀਆ ਪੁਕਾਰੀ ਖੜੀ ਏ
------ ਦੀਪਕ ਜੈਤੋਈ------
