ਡਾਢਾ ਜ਼ਾਲਿਮ ਯਾਰੋ ਇਹ ਯੁਗ ਹੁਣ ਦਾ ਹੈ।
ਅਰਜ਼ ਕਿਸੇ ਮਜ਼ਲੂਮ ਦੀ ਕਿਹੜਾ ਸੁਣਦਾ ਹੈ।
ਮਿਰਗ ਸੁਨਹਿਰੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮਨ ਲਲਚਾਉਂਦਾ ਹੈ,
ਬੰਦਾ ਬੈਠਾ ਜਾਲ ਨਵੇਂ ਨਿਤ ਬੁਣਦਾ ਹੈ।
ਵਾਰ-ਵਾਰ ਫਿਰ ਗ਼ਲਤੀ ਤੇ ਪਛਤਾਉਂਦਾ ਹੈ,
ਇਕ ਦਿਨ ਵੋਟਰ ਆਪਣਾ ਨੇਤਾ ਚੁਣਦਾ ਹੈ।
ਉੱਚੇ-ਉੱਚੇ ਨਾਅਰੇ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਲਗਦੇ ਨੇ,
ਖੌਰੇ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਹੁਣ ਉੱਚਾ ਸੁਣਦਾ ਹੈ।
ਡਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਨਾਂਅ ਮਿਟ ਜਾਵੇ ਨਾ,
ਪੱਥਰਾਂ ਉਤੇ ਮੁੜ-ਮੁੜ ਨਾਂਅ ਉਹਦਾ ਖੁਣਦਾ ਹੈ।
ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਵਿਚ ਲਾਲ ਗੁਆਚੇ ਦੇਖੇ ਨੇ,
ਮੁੱਲ ਕਦੋਂ ਹੁਣ ਪੈਂਦਾ ਏਥੇ ਗੁਣ ਦਾ ਹੈ।
ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਵਹਿਕੇ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਦਾ ਹੈ,
ਦਿਨ-ਦਿਹਾੜੇ ਕੋਮਲ ਸੁਪਨੇ ਬੁਣਦਾ ਹੈ।
ਡਾ: ਹਰਨੇਕ ਸਿੰਘ ਕੋਮਲ
ਅਰਜ਼ ਕਿਸੇ ਮਜ਼ਲੂਮ ਦੀ ਕਿਹੜਾ ਸੁਣਦਾ ਹੈ।
ਮਿਰਗ ਸੁਨਹਿਰੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮਨ ਲਲਚਾਉਂਦਾ ਹੈ,
ਬੰਦਾ ਬੈਠਾ ਜਾਲ ਨਵੇਂ ਨਿਤ ਬੁਣਦਾ ਹੈ।
ਵਾਰ-ਵਾਰ ਫਿਰ ਗ਼ਲਤੀ ਤੇ ਪਛਤਾਉਂਦਾ ਹੈ,
ਇਕ ਦਿਨ ਵੋਟਰ ਆਪਣਾ ਨੇਤਾ ਚੁਣਦਾ ਹੈ।
ਉੱਚੇ-ਉੱਚੇ ਨਾਅਰੇ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਲਗਦੇ ਨੇ,
ਖੌਰੇ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਹੁਣ ਉੱਚਾ ਸੁਣਦਾ ਹੈ।
ਡਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਨਾਂਅ ਮਿਟ ਜਾਵੇ ਨਾ,
ਪੱਥਰਾਂ ਉਤੇ ਮੁੜ-ਮੁੜ ਨਾਂਅ ਉਹਦਾ ਖੁਣਦਾ ਹੈ।
ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਵਿਚ ਲਾਲ ਗੁਆਚੇ ਦੇਖੇ ਨੇ,
ਮੁੱਲ ਕਦੋਂ ਹੁਣ ਪੈਂਦਾ ਏਥੇ ਗੁਣ ਦਾ ਹੈ।
ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਵਹਿਕੇ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਦਾ ਹੈ,
ਦਿਨ-ਦਿਹਾੜੇ ਕੋਮਲ ਸੁਪਨੇ ਬੁਣਦਾ ਹੈ।
ਡਾ: ਹਰਨੇਕ ਸਿੰਘ ਕੋਮਲ
