ਸੁਹਾਂ ਦੀ ਕੰਧੀ

BaBBu

Prime VIP
ਬੈਠ ਸੁਹਾਂ ਦੀ ਉੱਚੀ ਕੰਧੀ,
ਰੋਸ਼ਨ ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਸੰਦੀ,
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਰੁਮਕੇ ਹਵਾ ਪੁਰੇ ਦੀ,
ਤਿਉਂ ਤਿਉਂ ਆਵਣ ਪਿਆਰੀ
ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਤਕ ਸੁਹਾਂ ਦੇ ਵਿੰਗ ਵਲਾਵੇਂ,
ਵੇਖ ਵੇਖ ਢਲਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ,
ਗੇੜ ਸਮੇਂ ਦੇ ਆਵਣ ਸਾਹਵੇਂ,
ਨਿਕਲ ਜਾਣ ਫਿਰ ਆਪੇ
ਚੀਕਾਂ ਮੇਰੀਆਂ ।

ਤਕ ਪਾਣੀ ਦੀ ਤੇਜ਼ ਰਵਾਨੀ,
ਆਵੇ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਜਵਾਨੀ,
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਪੈਂਦੀ ਘੁੰਮਣ ਵਾਣੀ
ਤਿਉਂ ਤਿਉਂ ਆਵਣ ਚੇਤੇ
ਵੰਗਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਵੇਖ ਵੇਖ ਸੂਰਜ ਦਾ ਘੇਰਾ,
ਚੇਤੇ ਆਵੇ ਖੇਹਨੂੰ ਤੇਰਾ,
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਪੈਂਦਾ ਜਾਏ ਹਨੇਰਾ,
ਤਿਉਂ ਤਿਉਂ ਨ੍ਹੇਰ ਮਚਾਵਣ
ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਦੁਖ ਤੇ ਦਰਦ ਵੰਡਾਉਣਾ ਤੇਰਾ,
ਮੇਰੇ ਐਬ ਛੁਪਾਉਣਾ ਤੇਰਾ
ਖਾ ਕੇ ਝਿੜਕ ਮਨਾਉਣਾ ਤੇਰਾ
ਕਰ ਕਰ ਚੇਤੇ ਜਿੰਦੜੀ
ਖਾਵੇ ਘੇਰੀਆਂ ।

ਜੇ ਮੈਂ ਹੋਇਆ ਠੰਡਾ ਕੋਸਾ,
ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਉੱਕਾ ਰੋਸਾ,
ਮੰਨਿਆਂ ਮੈਨੂੰ ਸਗੋਂ ਬੇਦੋਸਾ,
ਕਿੱਦਾਂ ਭੁੱਲਣ ਪਿਆਰੀ
ਛੋਟਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਡੁੱਬਾ ਸੂਰਜ ਪਿਆ ਹਨੇਰਾ,
ਕੱਲ੍ਹ ਇਸਨੇ ਮੁੜ ਪਾਉਣਾ ਫੇਰਾ,
ਐਸਾ ਡੁੱਬਿਆ ਸੂਰਜ ਮੇਰਾ,
ਫੇਰ ਨ ਜਿਸ ਨੇ ਪਾਈਆਂ,
ਮੁੜ ਕੇ ਫੇਰੀਆਂ ।

ਚਲੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਪੰਛੀ ਸਾਰੇ,
ਦਿਲ ਦਾ ਪੰਛੀ ਪਿਆ ਪੁਕਾਰੇ,
ਥਾਂ ਥਾਂ ਭਟਕੇ, ਟੱਕਰਾਂ ਮਾਰੇ,
ਹਾਏ ! ਕਿੱਥੇ ਕਟਸੀ
ਰਾਤਾਂ ਨ੍ਹੇਰੀਆਂ ।

ਆਣ ਟਟਹਿਣੇ ਜੋਤ ਜਗਾਈ,
ਕਿਉਂ ਚਮਕੇਂ ਤੂੰ ਐਵੇਂ ਭਾਈ ?
ਮੋਹਨ ਐਸੀ ਚੀਜ਼ ਗੰਵਾਈ,
ਲੱਭ ਨਾ ਸੱਕਣ ਜਿਸ ਨੂੰ
ਚਮਕਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।
 
Top