ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਖੂਨ ਹੁੰਦਾ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਵੀ ਵੇਖਦਾਂ

ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਖੂਨ ਹੁੰਦਾ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਵੀ ਵੇਖਦਾਂ ।
ਹੰਝੂਆਂ ਦੀ ਅੱਗ 'ਤੇ ਫਿਰ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਸੇਕਦਾਂ ।

ਵੱਡਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਉੱਪਰ ਖੜਨਾ ਹੈ ਔਖਾ ਬੜਾ ;
ਸਭ ਨੂੰ ਉਹ ਦੱਸਦਾ ਫਿਰੇ, 'ਮੈਂ ਸੁਬਹ ਮੱਥਾ ਟੇਕਦਾਂ' ।

ਕੱਦ ਉਸਦਾ ਹੋਰ ਭਾਵੇਂ ਨੀਂਵਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ;
ਰੋਜ ਆਖੇ, 'ਏਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਤਾਰਿਆਂ ਸੰਗ ਮੇਚਦਾਂ' ।

ਜੰਮਿਆਂ ਇਨਸਾਨ ਉਹ ਇਨਸਾਨ ਪਰ ਬਣਿਆਂ ਨਹੀਂ ;
ਤਾਹੀਉਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁੱਛਦਾ, 'ਦੱਸੋ ਮੈਂ ਕਿਹੜੇ ਭੇਖਦਾਂ' ?

'ਘੜੀ ਘੜੀ ਕਿਉਂ ਰੰਗ ਬਦਲੇਂ'?ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਉਸ ਦੱਸਿਆ ;
'ਸੋਚ ਮੇਰੀ ਆਪਣੀ ਮੈਂ ਜਿਦਾਂ ਮਰਜ਼ੀ ਵੇਚਦਾਂ' ।