ਮੇਰੀ ਖੜ੍ਹੀ ਸਾਇਕਲ ਨੇ ਰਿੜਨਾ ਚਾਹਿਆ

ਅੱਜ ਫਿਰ ਪਿੰਡ ਦੀ ਯਾਦ ਦਾ ਸੁਪਨਾ,
ਮੈਂਨੂੰ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਆ ਗਿਆ,
ਹਵਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਲੰਘਦਾ ਹੋਇਆ,
ਮੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਦੁਹਰਾ ਗਿਆ। ਅੱਜ ਫਿਰ-

ਪੰਛੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਚਹਿਕਦਾ ਹੋਇਆ,
ਕੋਇਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਕੂਕਦਾ ਹੋਇਆ,
ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਮਹਿਕਦਾ ਹੋਇਆ,
ਇੱਕ ਨਿੰਮੀ ਜਿਹੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਖਿੰਡਾ ਗਿਆ। ਅੱਜ ਫਿਰ-

ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਦਾਰ ਫਿਰ ਹੋਏ ਪਿੰਡ ਦੇ,
ਜਿਵੇਂ ਅਮਰਾਵਤੀ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਆ ਗਿਆ,
ਕਦੀਮੀ ਯਾਦਾਂ ਫਿਰ ਆਈਆਂ ਚੇਤੇ,
ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਹਾਸਾ ਖਿੜਾ ਗਿਆ। ਅੱਜ ਫਿਰ-

ਸੂਰਜ ਢਾਲ ਜਿਵੇਂ ਬਰਫ ਨੂੰ ਲਿਆਇਆ,
ਉਵੇਂ ਹੀ ਮੈਂਨੂੰ ਸੁਪਨਾ ਆਇਆ,
ਪਿੰਡ ਦਾ ਸ਼ੋਰ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਛਾਇਆ,
ਫਿਰ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਦਾ ਮੇਲ ਕਰਾਇਆ। ਅੱਜ ਫਿਰ --

ਘਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਨੇ ਹਾਕ ਮਾਰ ਬੁਲਾਇਆ,
ਘਰ ਦੇ ਵੇਹੜੇ ਨੇ ਰੋਲਾ ਪਾਇਆ,
ਮੇਰੀ ਲਾਈ ਬੇਰੀ ਨੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾਇਆ,
ਸਾਰਾ ਘਰ ਮੈਂਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਦੇਖਣ ਆਇਆ। ਅੱਜ ਫਿਰ -

ਸਰਪਟ ਮੈਂ ਦਰ ਨੇੜੇ ਆਇਆ,
ਤਾਲਾ ਖੋਲ੍ਹ ਵੇਹੜੇ ਵਿੱਚ ਆਇਆ,
ਮੇਰੇ ਬਚਪਨ ਨੂੰ ਦਿੱਸਣੀ ਲਾਇਆ,
ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਫਿਰ ਹੜ੍ਹ ਵੀ ਆਇਆ। ਅੱਜ ਫਿਰ -

ਇੱਕ-ਇੱਕ ਇੱਟ ਨੇ ਹਾਲ ਸੁਣਾਇਆ,
ਮੇਰੀ ਖੜ੍ਹੀ ਸਾਇਕਲ ਨੇ ਰਿੜਨਾ ਚਾਹਿਆ,
ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਹਾਕ ਮਾਰ ਬੁਲਾਇਆ,
ਇੱਕ ਸਰੂਰ ਜਿਹਾ ਮੇਰੇ ਮਨ ਤੇ ਛਾਇਆ-ਅੱਜ ਫਿਰ-

ਰਾਤ ਲੰਘੀ ਤਾਂ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹ ਆਇਆ,
ਕੁੱਕੜਾਂ ਬਾਂਗਾਂ ਮਾਰ ਉਠਾਇਆ,
ਸੂਰਜ ਮਗਰੋਂ ਫਿਰ ਆਸਣ ਲਾਇਆ,
ਮੇਰਾ ਖ਼ਾਬ ਮੈਂਨੂੰ ਮੁੜ ਨਾ ਆਇਆ। ਅੱਜ ਫਿਰ

ਲੇਖਕ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ

bhut sohna veer

so so so nice veer ji.............

superb

very nice 22 ji bahut sohna likhia .

good one..

nice one