ਬੇਠਾ ਹਾ ਸਮੁਂਦਰੋ ਪਾਰ ਮਾਏ

ਨੀ ਮੈ ਛੱਡ ਸਾਰਾਪਿ੍ਵਾਰ ਮਾਏ
ਬੇਠਾ ਹਾ ਸਮੁਂਦਰੋ ਪਾਰ ਮਾਏ
ਕਰ ਚੇਤੇ ਰੇਤਾ ਪਿਆਰ ਮਾਇ ਨੀ ਮੈ ਪਲਕਾ ਦਾ ਬੂਹਾ ਢੋਹਿਆ
ਆਈ ਜਦ ਵਤਨਾ ਦੀ ਜਾਦ ਮਾਏ ਨੀ ਮੈ ਕੱਲਾ ਬਹਿ ਕੇ ਰੋਇਆ
ਵਿੱਚ ਵਤਨਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਗਰੀਬੀ ਘਰ ਦੀ ਮਾਏ ਦੇਖੀ ਸੀ
ਗਈ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਹਨੇਰੇ ਧੁੱਪ ਭੁਲਕੇ ਨਾ ਸੇਕੀ ਸੀ
ਅੱਜ ਪੈਸੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖੇਡਦਿਆ ਰਹਿਦਾ ਹਾ ਗਮਾ ਵਿੱਚ ਖੋਹਿਆ
ਆਈ ਜਦ ਵਤਨਾ ਦੀ......
ਪਲ ਪਲ ਮਾਲਕ ਮਾਰੇ ਝਿੜਕਾ ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਡਰ ਸਦਾ ਰਹਿਦਾ
ਪੁੱਤ ਤੇਰਾ ਘਰੋ ਬਾਹਰ ਗਿਆ ਨਾ ਅੱਜ ਪਿਆ ਵਿਛੋੜਾ ਸਹਿਦਾ
ਹੋ ਪਰਦੇਸੀ ਪਾਰ ਸਮੁਂਦਰੋ ਵਾਗ ਫਖੀਰਾ ਹੋਇਆ
ਆਈ ਜਦ ਵਤਨਾ ........
ਦੇਸ਼ ਪਰਾਇਆ ਲੋਕ ਪਰਾਏ ਕੋਈ ਨਾ ਦਰਦ ਵਂਦਵੇ
ਓਪਰੀ ਲੱਗੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਜਾਦ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਆਵੇ
ਸ਼ਗਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਤੋਰ ਭੈਣਾ ਨੇ ਸੀ ਤੇਲ ਬੂਹਿਆ ਵਿੱਚ
ਤੇਰਾ ਪੁੱਤ ਸਨਦੀਪ ਕੁਹਾਲੇ ਦਾ ਕਰੇ ਜਾਦ ਸਾਬੀ੍ ਹੋਰੇ ਵੀਰਾ ਨੂਂ
ਨਾਲੇ ਰੋ ਲੇਦਾ ਨਾਲੇ ਦੇਖ ਲੇਦਾ ਕਿਸਮਤ ਦੀਆ ਓਹਨਾ ਲਕੀਰਾ ਨੂਂ
ਮੈ ਘੁੱਟ ਸਬਰਾ ਦਾ ਭਰਕੇ ਮਾਂ ਦੁੱਖ ਹਰ ਇੱਕ ਗਲੇ ਸਮੋਇਆ
ਆਈ ਜਦ ਵਤਨਾ


ਸਨਦੀਪ ਕੁਹਾਲੇ ਵਾਲਾ

gud aa ji