ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਵਾਅ ਵਗਦੀ

ਰੁੱਖ ਡੋਲਦੇ ਤੇ ਅੱਖ ਨਹੀਂ ਲਗਦੀ
ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਵਾਅ ਵਗਦੀ
ਸਾਨੂੰ ਠੱਗ ਗਈ ਯਾਰ ਦਿੱਖ ਠੱਗ ਦੀ
ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਵਾਅ ਵਗਦੀ

ਰਾਹਵਾਂ ਰਾਹਵਾਂ ਤੱਕ ਤੱਕ ਥੱਕਦੀਆਂ ਨਾ
ਅੱਖਾਂ ਅੱਕਦੀਆਂ ਨਾ
ਨੀ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਦੇਖੇ ਨੀਂਦੇ ਰਹਿ ਸਕਦੀਆਂ ਨਾ
ਹੁਣ ਬਿਨਾਂ ਦੇਖੇ ਨੀਂਦੇ ਰਹਿ ਸਕਦੀਆਂ ਨਾ
ਉਹਦੀ ਤਾਂਘ ਤੇ ਨਾਲੇ ਡੇਰੀ ਜੱਗ ਦੀ
ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਵਾਅ ਵਗਦੀ

ਲੋਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਤੇ ਲੁਕਾਵਾਂਗੀ ਹੱਸ ਹੱਸ ਕੇ
ਝੂਠ ਸੱਚ ਦੱਸ ਕੇ
ਪਰ ਦਿਲ ਕੋਲੋਂ ਜਾਵਾਂਗੀ ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ ਨੱਸ ਕੇ
ਲਾਟ ਪਿਆਰ ਵਾਲੀ ਲਟ ਲਟ ਜਗਦੀ
ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਵਾਅ ਵਗਦੀ

ਜਾਵਾਂ ਪਾਣੀ ਭਰਨੇ ਨੂੰ ਤੜਕੇ ਤੜਕੇ
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਧੜਕੇ,
ਜੇ ਬੁਲਾ ਲਿਆ ਉਹਨੇ ਕਿਤੇ ਬਾਂਹ ਫੜਕੇ
ਢੇਰੀ ਭਖ ਪਊ ਦਬੀ ਹੋਈ ਅੱਗ ਦੀ
ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਨਿੰਮ੍ਹੀ ਵਾਅ ਵਗਦੀ