ਦਿਲ ਵਹਿ ਤੁਰਿਆ ਦਿਲ ਵਹਿ ਤੁਰਿਆ

ਦਿਲ ਵਹਿ ਤੁਰਿਆ ਦਿਲ ਵਹਿ ਤੁਰਿਆ,
ਕਿਦਾਂ ਮੈਂ ਰੋਕਾਂ ਰਾਹ ਇਸਦੀ ।
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਲੋਕੀਂ ਨਾਪ ਰਹੇ,
ਕਿਸੇ ਨਾ ਪਾਈ ਥਾਹ ਇਸਦੀ ।

ਕਿਤੇ ਅੱਗ ਦੇ ਭਾਂਬੜ ਬਲ ਉੱਠਣ,
ਕਿਤੇ ਬਰਫ਼ ਬਰਫ਼ ਹੀ ਜੰਮ ਜਾਂਦੀ ;
ਨਾ ਕੋਈ ਸਿਆਣਾ ਦੱਸ ਸਕਿਆ,
ਕਿਦਾਂ ਅਸਰ ਕਰੇਂਦੀ ਆਹ ਇਸਦੀ ।

ਜੋ ਕਤਰਾ ਕਤਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ,
ਉਸਨੂੰ ਸੂਲੀ ਦਾ ਡਰ ਕਾਹਦਾ ;
ਜੋ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲਾ ਪੀ ਸਕਦਾ,
ਉਹ ਕਰਦਾ ਫਿਰ ਪਰਵਾਹ ਕਿਸਦੀ ।

ਇੱਕ ਸੁਪਨਾ ਕਿਧਰੇ ਟੁੱਟਿਆ ਸੀ,
ਤੁਸੀਂ ਉਸ 'ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਪਾ ਰੋਂਦੇ ;
ਇਹਦੇ ਹੇਠ ਵੀ ਲੱਖਾਂ ਸੁਪਨੇ ਨੇ,
ਜੋ ਮਿੱਧੀ ਹੋਈ ਘਾਹ ਦਿਸਦੀ ।

ਤੇਰੇ ਸਾਹਵੇਂ ਜੋ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਏ,
ਤੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਲਈਆਂ ;
ਪਰ ਖ਼ੁਦ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਸੱਜਣਾਂ,
ਨਾ ਕਿਧਰੇ ਕੋਈ ਪਨਾਹ ਦਿਸਦੀ ।