gurpreetpunjabishayar
dil apna punabi
ਚੜਦੇ ਸੀ ਕੋਠੇ ਅਸੀਂ ਪਤੰਗ ਦੇ ਬਹਾਨੇ
ਵੇਖ ਕੇ ਵੀ ਅਣਡਿੱਠਾ ਰਹੀ ਕਰਦੀ ਰਕਾਨੇ
ਇੱਕ ਨਾ ਮੰਨੀ ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਪੇਂਡੂ ਭੌਰ ਦੀ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ
ਹੁਣ ਰੋਈ ਜਾਵੇਂ ਏਥੇ ਨੀ ਪਤੰਗ ਚੜਦੇ
ਅੱਜ ਪੌਣ ਵਗੇ ਰੱਬਾ ਉਹਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਦੀ
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਫਿਕਰ ਸੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏਹੋ ਗੱਲ ਦੀ
ਨਾ ਉਹ ਹਵਾਵਾਂ ਨਾ ਉਹ ਵੇਹੜੇ
ਨਾ ਉਹ ਵੇਹੜੇ ਵਾਲੀ ਨਿੰਮ ਜਿੱਥੇ ਗੁੱਡਾ ਅੜ ਜੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ….
ਇੱਕ ਮੋਮੀ ਜਾਮ ਦਾ ਲਿਫਾਫਾ ਤੇਰੇ ਘਰੋਂ ਉੱਡ ਆਇਆ
ਕੱਟੀ ਕਾਟ ਤੀਲਾਂ ਸੂਲਾਂ ਲਾ ਪਤੰਗ ਮੈਂ ਬਣਾਇਆ
ਉੱਤੇ ਲਿਖ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਅਸਮਾਨੀ ਚਾੜਤਾ
ਡੋਰ ਚੁੰਮ ਕੇ ਤੇਨੂੰ ਸੀ ਸਲਾਮ ਕਰਦੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ….
ਤੁਸੀਂ ਵੱਡੀਆਂ ਪੜਾਈਆਂ ਪੜ ਵੱਡੇ ਲੋਕ ਹੋ ਗਏ
ਥੋਡਾ ਮੁੱਲ ਕੋਈ ਨਾ ਅਸੀਂ ਭਾਅ ਥੋਕ ਹੋ ਗਏ
ਉਹ ਸਕੂਲ ਦੇ ਦਰਖਤਾਂ ਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਨੇ ਨਾਂ
ਕੱਚੀ ਪਹਿਲੀ ਤੋਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜਿੱਥੇ ਰਹੇ ਪੜਦੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ….
ਹੁਣ ਰੋਈ ਜਾਵੇਂ ਏਥੇ ਨੀ ਪਤੰਗ ਚੜਦੇ
ਵੇਖ ਕੇ ਵੀ ਅਣਡਿੱਠਾ ਰਹੀ ਕਰਦੀ ਰਕਾਨੇ
ਇੱਕ ਨਾ ਮੰਨੀ ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਪੇਂਡੂ ਭੌਰ ਦੀ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ
ਹੁਣ ਰੋਈ ਜਾਵੇਂ ਏਥੇ ਨੀ ਪਤੰਗ ਚੜਦੇ
ਅੱਜ ਪੌਣ ਵਗੇ ਰੱਬਾ ਉਹਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਦੀ
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਫਿਕਰ ਸੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏਹੋ ਗੱਲ ਦੀ
ਨਾ ਉਹ ਹਵਾਵਾਂ ਨਾ ਉਹ ਵੇਹੜੇ
ਨਾ ਉਹ ਵੇਹੜੇ ਵਾਲੀ ਨਿੰਮ ਜਿੱਥੇ ਗੁੱਡਾ ਅੜ ਜੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ….
ਇੱਕ ਮੋਮੀ ਜਾਮ ਦਾ ਲਿਫਾਫਾ ਤੇਰੇ ਘਰੋਂ ਉੱਡ ਆਇਆ
ਕੱਟੀ ਕਾਟ ਤੀਲਾਂ ਸੂਲਾਂ ਲਾ ਪਤੰਗ ਮੈਂ ਬਣਾਇਆ
ਉੱਤੇ ਲਿਖ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਅਸਮਾਨੀ ਚਾੜਤਾ
ਡੋਰ ਚੁੰਮ ਕੇ ਤੇਨੂੰ ਸੀ ਸਲਾਮ ਕਰਦੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ….
ਤੁਸੀਂ ਵੱਡੀਆਂ ਪੜਾਈਆਂ ਪੜ ਵੱਡੇ ਲੋਕ ਹੋ ਗਏ
ਥੋਡਾ ਮੁੱਲ ਕੋਈ ਨਾ ਅਸੀਂ ਭਾਅ ਥੋਕ ਹੋ ਗਏ
ਉਹ ਸਕੂਲ ਦੇ ਦਰਖਤਾਂ ਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਨੇ ਨਾਂ
ਕੱਚੀ ਪਹਿਲੀ ਤੋਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜਿੱਥੇ ਰਹੇ ਪੜਦੇ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਵਲੈਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਛੜਦੇ….
ਹੁਣ ਰੋਈ ਜਾਵੇਂ ਏਥੇ ਨੀ ਪਤੰਗ ਚੜਦੇ
