ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਉਦਾਰਤਾ

ਅੱਜ ਕਿਹੀ ਦਿਹਾੜੀ ਆਈ ਏ ।
ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਨੇ ਜਾਨ ਕੰਬਾਈ ਏ ।
ਆਹ ਵਰ੍ਹਦੇ ਨੇ ਅੰਗਿਆਰ ਪਏ ।
ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਹਾਹਾਕਾਰ ਪਏ ।
ਘੁੱਗੀਆਂ ਨੇ ਜੀਭਾਂ ਕੱਢੀਆਂ ਨੇ,
ਸੂਰਜ ਨੇ ਲਾਟਾਂ ਛੱਡੀਆਂ ਨੇ ।
ਜ਼ਾਲਮ ਨੇ ਤਵੀ ਤਪਾਈ ਏ ।
ਅੱਜ ਕਿਹੀ ਦਿਹਾੜੀ ਆਈ ਏ ।

ਆਹ ਦੇਗ ਉਬਾਲੇ ਖਾਂਦੀ ਏ ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਨੂੰ ਕਾੜ੍ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਏ ।
ਚੰਦੂ ਦਾ ਸੀਨਾ ਠਾਰ ਰਹੀ,
ਅਰਜਨ ਨੂੰ ਅਣਖ ਵੰਗਾਰ ਰਹੀ ।
ਜਦ ਛਾਲਿਆਂ ਛਹਿਬਰ ਲਾਈ ਏ ।
ਅੱਜ ਕਿਹੀ ਦਿਹਾੜੀ ਆਈ ਏ ।

ਤੱਕ ਮੀਆਂ ਮੀਰ ਨੇ ਅਰਜ਼ ਕਰੀ ।
ਮੈਨੂੰ ਹੁਕਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਿਓ ਜਰੀ ।
ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਤਖ਼ਤ ਹਿਲਾ ਦੇਵਾਂ,
ਇੱਟ-ਇੱਟ ਕਰਕੇ ਦਿਖਲਾ ਦੇਵਾਂ ।
ਕਰ ਦੇਵਾਂ ਹੁਣੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਏ ।
ਅੱਜ ਕਿਹੀ ਦਿਹਾੜੀ ਆਈ ਏ ।

ਉਹ ਆਉਂਦੀ ਇਕ ਮੁਟਿਆਰ ਪਈ ।
ਤੇ ਰੋਂਦੀ ਜ਼ਾਰੋ ਜ਼ਾਰ ਪਈ ।
ਕਹਿੰਦੀ ਕੀ ਵਰਤਿਆ ਭਾਣਾ ਏ,
ਮੈਂ ਨਾਲੇ ਹੀ ਸੜ ਜਾਣਾ ਏ ।
ਚੂਰੀ ਦਾ ਕੌਲ ਲਿਆਈ ਏ ।
ਅੱਜ ਕਿਹੀ ਦਿਹਾੜੀ ਆਈ ਏ ।

ਕਿਉਂ ਫੜੀ ਉਦਾਸੀ ਬੱਚੀਏ ਨੀ ।
ਜੇ ਦੇਸ਼ ਕੌਮ ਤੋਂ ਮੱਚੀਏ ਨੀ ।
ਮੈਂ ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਹਾਵਾਂਗਾ,
ਬੰਧਨ ਸਭ ਤੋੜ ਵਖਾਵਾਂਗਾ ।
ਇਹ ਪ੍ਰੀਤਮ ਆਖ ਸੁਣਾਈ ਏ ।
ਅੱਜ ਕਿਹੀ ਦਿਹਾੜੀ ਆਈ ਏ ।
ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਨੇ ਜਾਨ ਕੰਬਾਈ ਏ ।