ਕੈਦੀ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦਾ ਗੀਤ

ਮਾਏ ! ਮੇਰੇ ਚੰਨ ਦੀਏ ਮਾਏ ਨੀ ।
ਭਰੇ ਨੀ ਚੰਗੇਰ ਸਾਡੀ ਨਾਲ ਸੂਹੇ ਕੇਸਰਾਂ ਦੇ,
ਉਹਦੇ ਵੱਲੋਂ ਪੌਣ ਜਦ ਆਏ ਨੀ ।

ਹਵਾਲਾਤ ਵਿਚ ਆਈਆਂ, ਰੋਟੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਦੋਂ,
ਮਘਦਾ ਅੰਗਾਰ ਕੋਈ ਆਏ ਨੀ ।
ਨਾਲ ਅੰਗਿਆਰੇ ਉਹ ਤਾਂ 'ਕਾਲੀਆਂ ਕੰਧਾਂ' ਦੇ ਉੱਤੇ,
'ਸੂਰਜਾਂ' ਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਜਗਾਏ ਨੀ ।
ਮਾਏ ! ਮੇਰੇ ਚੰਨ ਦੀਏ ਮਾਏ ਨੀ ।

ਲਹੂ 'ਚ ਗੜੁੱਚ ਹੋ ਕੇ, ਪਿੰਡ ਦਿਆਂ ਰਾਜਿਆਂ ਤੋਂ,
ਜਿਹੜੇ ਅਸੀਂ ਟੁੱਕੜ ਬਚਾਏ ਨੀ ।
ਲੱਗ ਜੇ ਮੁਆਤਾ ਇਹਨਾਂ ਕੁੱਤਿਆਂ ਮੁਕੱਦਮਾਂ ਨੂੰ,
ਓਹ ਵੀ ਅੱਜ ਹੋਏ ਨੇ ਪਰਾਏ ਨੀ ।
ਮਾਏ ! ਮੇਰੇ ਚੰਨ ਦੀਏ ਮਾਏ ਨੀ ।

ਅੱਖੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਏ ਨੀਂਦ ਦਾ ਵਿਯੋਗ,
ਭੁੱਖਾ ਬਾਲ ਜਦੋਂ ਢਿੱਡ ਖੜਕਾਏ ਨੀ ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਗੀਤ ਤਾਈਂ ਸਮਝ ਕੇ ਬਾਗ਼ੀ,
ਕੋਈ ਪੈਸਿਆਂ ਦਾ ਪੁੱਤ ਹੱਸੀ ਜਾਏ ਨੀ ।
ਮਾਏ ! ਮੇਰੇ ਚੰਨ ਦੀਏ ਮਾਏ ਨੀ ।

ਹੋਇਆ ਕੀ ਜੇ ਕਿਸੇ ਬੇੜੀ ਕੱਚ ਦੀ 'ਚ ਬੈਠ,
ਸਾਡੇ ਲਹੂ ਨਾਲ ਛੱਪੜ ਭਰਾਏ ਨੀ ।
ਅਸੀਂ ਵੀ ਕਿਨਾਰੇ, ਜ਼ੇਰਾ ਸਾਡਾ ਵੀ ਚੱਟਾਨ,
ਸਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਕੱਚ ਕਿਵੇਂ ਬਚ ਜਾਏ ਨੀ ।
ਮਾਏ ! ਮੇਰੇ ਚੰਨ ਦੀਏ ਮਾਏ ਨੀ ।