ਔਰਤ ਦਾ ਚਿਹਰਾ

Saini Sa'aB

K00l$@!n!
ਇਹ ਜੋ ਤੇਰੀ ਵਾਟ ਵਿਚ
ਕੰਡੇ ਵਿਛੇ ਨੇ ਥਾਂ ਕੁ ਥਾਂ
ਹੂੰਝ ਕੇ ਕਰਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ
ਰਾਹ ਚੋਂ ਉਰ੍ਹਾਂ ਪਰ੍ਹਾਂ।

ਲਾ ਦੇ ਕਾਲੇ ਬੱਦਲਾਂ ਨੂੰ
ਲੌਣ ਚਿੱਟੀ ਚਾਨਣੀ ਦੀ
ਸਿਉਂ ਦੁਆਲੇ ਦਿਸਹੱਦੇ ਦੇ
ਮੌਲ ਸਰੀਆਂ ਝਾਲਰਾਂ।

ਦੁੱਖ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ’ਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ
ਇਕ ਮੁਲੰਮਾ ਹੈ ਸਿਰਫ
ਖੁਰਚ ਕੇ ਲਾਹ ਦੇ ਗਮੀਂ ਨੂੰ
ਕਰਦੇ ਇਹਦੀਆਂ ਕੀਚਰਾਂ।

ਛੰਡ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਛਿੱਕੂ
ਸਿਰ ਤੇ ਜੋ ਚਾਏ ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ
ਕਾਸ ਲਈ ਸੋਚਾਂ ’ਚ ਬੈਠੀ:
‘ਐਥੇ ਧਰਾਂ ਕਿ ਔਥੇ ਧਰਾਂ’

ਪਹਿਨਣਾ ਔਰਤ ਦਾ ਚਿਹਰਾ
ਬਹੁਤ ਕੁਰਬਾਨੀ ਹੈ ਵੱਡੀ
ਹੈ ਸ਼ਹਾਦਤ ਤੋਂ ਵੀ ਔਖਾ
ਵਿਚਰਨਾ ਔਰਤ ਤਰ੍ਹਾਂ।

ਕੌਣ ਹੋਵੇ ਜੁ ਆਣ ਪਾਵੇ
ਮੇਰਿਆਂ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਹਾਥ
ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਇਹ ਸੰਸਾ
ਰੁੱਗ ਭਰ ਕੇ ਆਂਦਰਾਂ।

ਇਹ ਕੀ ਲੋੜ੍ਹਾ ਹੈ ਕਿ ਲੱਗਣ
ਹੱਥ ਕੜੀਆਂ ਚੂੜੀਆਂ
ਕੀ ਕਿਆਮਤ ਹੈ ਕਿ ਬਣੀਆਂ
ਬੇੜੀਆਂ ਹੀ ਝਾਂਜਰਾਂ




ਸੁਰਜੀਤ ਕਲਸੀ, ਬਰਨਬੀ-
 
Top