ਆਲ੍ਹਣਾ

Saini Sa'aB

K00l$@!n!
ਖਿੰਡ ਜਾਵੇ ਜਦ ਕਿਸੇ ਦਾ ਆਲ੍ਹਣਾ ।
ਕਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਫਿਰ ਤਿਣਕਾ ਆਪਣਾ ।

ਬਜ਼ਾਰ ਜਾ, ਉਹ ਤੈਨੂੰ ਬੁਲਾ ਰਿਹਾ ਏ,
ਸਰਵਣ ਨੇ ਹੁਣ ਕਦ ਵਹਿੰਗੀ ਸੰਭਾਲਣਾ।

ਦੋਲਤ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀਅਸਮਾਨੀ ਟਾਕੀ ਲਾਈ,
ਫਲਸਫਿਆ ਕਦ ਤਕ ਭੁੱਖ ਨੂੰ ਟਾਲਣਾ ।

ਚਿਰਮਿਰਾਦੇਂ ਮਹਿਲ ‘ਚ ਅੱਗ ਧੁੱਖ ਰਹੀ,
ਧੂੰਐਂ ਖਾਤਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸਨੂੰ ਬਾਲਣਾ ।

ਕਾਲਖਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਨੇ ਖੂੰਝੇ ਅਜੇ,
ਰੋਸ਼ਨੀਆਂ ਲਈ ਪਵੇਗਾ ਚਿਰਾਗਾਂ ਨੂੰ ਬਾਲਣਾ ।

ਤੁਰ ਪਵੇ ਲੱਗੇ ਜਦ ਸੱਚ ਬਜ਼ਾਰ ਵੰਨੀ,
ਝੂਠ ਨੂੰ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਭਾਲਣਾ।

ਹੋ ਜਾਵੇ ਉਸਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਕਿਤੇ ਮੋਹਨ,
ਜਿਸ ਲਈ ਪੈਣਾ ਨਕਾਬਾਂ ‘ਚੋਂ ਝਾਕਣਾ --ਡਾ ਮੋਹਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ​
 
Top