jassisangha
Member
ਜਮਾਂਦਰੂ ਹੀ ਭੁੱਖੇ ਭਾਣੇ
ਨਿਆਣੇ ਦੀ ਉਸ ਦਿਨ ਬੜੀ ਪੁੱਛ ਪੜਤਾਲ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ,
ਵਿਚਾਰਾ ਜਦੋਂ ਦਾ ਜੰਮਿਆ ਸੀ,
ਕਦੇ ਦੂਜੇ ਜੁਆਕਾਂ ਵਾਂਗ
ਲੋਹੜੀ ਦੀਵਾਲੀ ਤੇ ਵੀ ਨਵੇਂ ਲੀੜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲੇ,
ਉਹ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਪਾਟੀ ਜਿਹੀ ਨਿੱਕਰ ਤੇ ਝੱਗੇ ਨਾਲ ਦੀ
ਟਾਕੀ ਮਿਲਣ ਤੇ ਹੀ ਬਾਗ਼ੋ ਬਾਗ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਕਦੇ ਕੁਝ ਢਿੱਡ ਭਰਕੇ ਖਾਣ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਿਆ
ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਅੰਦਰ ਪਏ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਬੀਮਾਰ ਬਾਪ ਦੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ
ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ!!!
ਪਰ ਹਾਂ ਉਹਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਮਾਂ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆ..
ਕਿਸੇ ਦਾ ਜੂਠਾ ਬਚਿਆ ਖੁਚਿਆ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ
ਤੇ ਖਾਣ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਉਹਨੂੰ......।
ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਹ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ,
ਜਦੋਂ ਉਹਦਾ ਬਾਪੂ ਮਰਿਆ.......
ਉਹਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਨਾ ਹੁਣ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਮਾਰ ਕੁਟਾਈ
ਤੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮਾਂ ਵੀ ਸਿਰਫ਼ ਉਹਦਾ ਹੀ ਖ਼ਿਆਲ ਰੱਖੂ........
ਪਰ ਆਹ ਤਾਂ ਉਮੀਦ ਤੋਂ ਵੀ ਵਧਕੇ ਸੀ....
ਉਹਦੇ ਲਈ ਨਵੇਂ ਕੱਪੜੇ!
ਘਰ 'ਚ ਜਸ਼ਨ!!
ਬਸਤੀ 'ਚ ਲੱਗਿਆ ਟੈਂਟ!!!
ਤੇ ਉਸ ਬਾਲੜੇ ਮਨ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ
ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ..
ਬੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਉਸ ਅਨਜਾਣ ਨੂੰ...........
...........ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਮਾਂ ਦੀ ਡੋਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ
ਤੁਰ ਗਿਆ ਕਿਸੇ ਬੇਗਾਨੇ ਪਿੰਡ ਵੱਲ....
ਪਰ ਉਹੀ ਜਾਣੀ ਪਹਿਚਾਣੀ ਬਸਤੀ...
ਉਦਾਂ ਦੇ ਹੀ ਪਾਟੀਆਂ ਨਿੱਕਰਾਂ ਵਾਲੇ ਜੁਆਕ,
ਤੇ ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹੀ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ,.....
...........ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ....
ਉਹੀ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਪਰ.....
..........ਨਵੇਂ ਬਾਪ ਦੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ,
ਤੇ ਕੁੱਟਮਾਰ ਵੀ.....
ਪਰ ਕੁਝ ਫ਼ਰਕ ਸੀ.....
ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕੁਟਾਪਾ
ਉਹਦਾ ਤੇ ਉਹਦੀ ਮਾਂ ਦਾ...
ਏਹ ਬਾਪ ਤੰਦਰੁਸਤ ਜੋ ਸੀ!!!!.
ਤੇ ਉਹ ਵਿਚਾਰਾ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ
ਕੋਈ ਹੱਲ ਇਸ ਗੰਧਾਲ ਚਾਲ ਦਾ.....
.....ਤੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਜਦੋਂ
ਉਸ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਸਾਲ ਦੇ ਨਿਆਣੇ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ
ਬੋਲਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ,
...........ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲਾ ਸਵਾਲ ਸੀ ਓਹਦਾ
ਇਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ....
ਕਿ
"ਮਾਂ, ਹੁਣ ਤੇਰਾ ਅਗਲਾ ਵਿਆਹ ਕਦੋਂ ਹੋਊਗਾ???"
jassi sangha..
ਨਿਆਣੇ ਦੀ ਉਸ ਦਿਨ ਬੜੀ ਪੁੱਛ ਪੜਤਾਲ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ,
ਵਿਚਾਰਾ ਜਦੋਂ ਦਾ ਜੰਮਿਆ ਸੀ,
ਕਦੇ ਦੂਜੇ ਜੁਆਕਾਂ ਵਾਂਗ
ਲੋਹੜੀ ਦੀਵਾਲੀ ਤੇ ਵੀ ਨਵੇਂ ਲੀੜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲੇ,
ਉਹ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਪਾਟੀ ਜਿਹੀ ਨਿੱਕਰ ਤੇ ਝੱਗੇ ਨਾਲ ਦੀ
ਟਾਕੀ ਮਿਲਣ ਤੇ ਹੀ ਬਾਗ਼ੋ ਬਾਗ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਕਦੇ ਕੁਝ ਢਿੱਡ ਭਰਕੇ ਖਾਣ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਿਆ
ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਅੰਦਰ ਪਏ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਬੀਮਾਰ ਬਾਪ ਦੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ
ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ!!!
ਪਰ ਹਾਂ ਉਹਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਮਾਂ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆ..
ਕਿਸੇ ਦਾ ਜੂਠਾ ਬਚਿਆ ਖੁਚਿਆ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ
ਤੇ ਖਾਣ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਉਹਨੂੰ......।
ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਹ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ,
ਜਦੋਂ ਉਹਦਾ ਬਾਪੂ ਮਰਿਆ.......
ਉਹਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਨਾ ਹੁਣ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਮਾਰ ਕੁਟਾਈ
ਤੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮਾਂ ਵੀ ਸਿਰਫ਼ ਉਹਦਾ ਹੀ ਖ਼ਿਆਲ ਰੱਖੂ........
ਪਰ ਆਹ ਤਾਂ ਉਮੀਦ ਤੋਂ ਵੀ ਵਧਕੇ ਸੀ....
ਉਹਦੇ ਲਈ ਨਵੇਂ ਕੱਪੜੇ!
ਘਰ 'ਚ ਜਸ਼ਨ!!
ਬਸਤੀ 'ਚ ਲੱਗਿਆ ਟੈਂਟ!!!
ਤੇ ਉਸ ਬਾਲੜੇ ਮਨ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ
ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ..
ਬੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਉਸ ਅਨਜਾਣ ਨੂੰ...........
...........ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਮਾਂ ਦੀ ਡੋਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ
ਤੁਰ ਗਿਆ ਕਿਸੇ ਬੇਗਾਨੇ ਪਿੰਡ ਵੱਲ....
ਪਰ ਉਹੀ ਜਾਣੀ ਪਹਿਚਾਣੀ ਬਸਤੀ...
ਉਦਾਂ ਦੇ ਹੀ ਪਾਟੀਆਂ ਨਿੱਕਰਾਂ ਵਾਲੇ ਜੁਆਕ,
ਤੇ ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹੀ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ,.....
...........ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ....
ਉਹੀ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਪਰ.....
..........ਨਵੇਂ ਬਾਪ ਦੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ,
ਤੇ ਕੁੱਟਮਾਰ ਵੀ.....
ਪਰ ਕੁਝ ਫ਼ਰਕ ਸੀ.....
ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕੁਟਾਪਾ
ਉਹਦਾ ਤੇ ਉਹਦੀ ਮਾਂ ਦਾ...
ਏਹ ਬਾਪ ਤੰਦਰੁਸਤ ਜੋ ਸੀ!!!!.
ਤੇ ਉਹ ਵਿਚਾਰਾ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ
ਕੋਈ ਹੱਲ ਇਸ ਗੰਧਾਲ ਚਾਲ ਦਾ.....
.....ਤੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਜਦੋਂ
ਉਸ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਸਾਲ ਦੇ ਨਿਆਣੇ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ
ਬੋਲਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ,
...........ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲਾ ਸਵਾਲ ਸੀ ਓਹਦਾ
ਇਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ....
ਕਿ
"ਮਾਂ, ਹੁਣ ਤੇਰਾ ਅਗਲਾ ਵਿਆਹ ਕਦੋਂ ਹੋਊਗਾ???"
jassi sangha..