ਜੇਹੜੀ ਮਾਈ ਦੇ ਪੁਤ ਕਪੁਤ ਹੋਵਨ, ਪੱਤ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਹੱਥੋ&#2

ਬਾਗ ਮੌਲਿਆ ਟਹਕਦੇ ਫੁਲ ਵਾਂਗੂੰ, ਭਰੀ ਮੈਹਕ ਚੁਫੇਰਿਓਂ ਆਂਵਦੀ ਏ ।
ਚੈਹਕਣ ਬੁਲਬੁਲਾਂ ਤੇ ਮੋਰ ਪੌਣ ਪੈਲਾਂ, ਕੋਇਲ ਗੀਤ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਗਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਵਾਂਗ ਬੰਸਰੀ ਦੇ ਮਿਠ ਬੋਲੜੀ ਏਹ, ਦਿਲਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮੋਂਹਦੀ ਜਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਉਠੋ ਹਿੰਦੀਓ ਵੇ, ਪਈ ਹੋਕ ਦੇਵੇ, ਫਿਰੇ ਨਾਦ ਆਜ਼ਾਦੀ ਵਜਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਸੁਤੇ ਘੂਕ ਹਿੰਦੀ ਪਾਸਾ ਪਰਤਦੇ ਨਹੀਂ, ਤੇ ਆਖਣ ਕਾਸਨੂੰ ਸ਼ੋਰ ਮਚਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਦਿਸਨ ਠੀਕ ਨਾ ਹੋਸ਼ ਹਵਾਸ ਹਿੰਦੀ, ਸੋਹਣੀ ਵਾਸਤੇ ਪਾ ਗਵਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਤਾਹਨੇ ਮਾਰਦਾ ਕੁਲ ਜਹਾਨ ਸਾਨੂੰ, ਹਿੰਦ ਮਾਤ ਸੁਣ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰਮਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਜੇਹੜੀ ਮਾਈ ਦੇ ਪੁਤ ਕਪੁਤ ਹੋਵਨ, ਪੱਤ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਹੱਥੋਂ ਲਹਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਅਣਖ ਹੀਨ ਔਲਾਦ ਤੇ ਤਾਣ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਧੱਕੇ ਠੋਕਰਾਂ ਦਰ ਦਰ ਖਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਆਖੇ ਆਸ ਨਿਰਲੱਜ ਔਲਾਦ ਤੋਂ ਨਹੀਂ, ਨੈਣੋਂ ਛੱਮ ਛੱਮ ਨੀਰ ਬਹਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਘਰ ਦੀ ਕੰਗ ਨੇ ਕੌਮ ਲਤਾੜ ਸੁੱਟੀ, ਭਾਈ, ਭਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਟਕਰਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਰੁਲਦੇ ਵਿਚ ਪਰਦੇਸ ਨਾ ਹੋਸ਼ ਆਵੇ, ਦੁਨੀਆਂ ਦੇਖਕੇ ਸ਼ਰਮ ਨਾ ਆਂਵਦੀ ਏ ।
ਸਦਾ ਚੱਕੀਏ ਛੱਟ ਬਗਾਨਿਆਂ ਦੀ, ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਗੁਲਾਮੀ ਚਿ ਜਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਪੂੰਜੀਦਾਰੀ ਦੀ ਅਲਖ ਮੁਕਾ ਦੇਈਏ,ਜੇਹੜੀ ਜੱਗ ਵਿਚ ਪਿੱਟਣੇ ਪਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਜੇਹਲੀਂ ਡੱਕ ਕੇ ਤੇ ਫਾਂਸੀ ਚਾੜ੍ਹ ਕਿਰਤੀ, ਵਾਂਗ ਘਾਣੀਆਂ ਪਈ ਪਿੜਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਲਹੂ ਪੀ ਨਤਾਣਿਆਂ ਕਿਰਤੀਆਂ ਦਾ, ਖੂਨੀ ਅੱਖੀਆਂ ਕੱਢ ਦਖਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਬੁਰੀ ਨਸਲ ਗੋਰੀ, ਕੌਮ ਡਾਕੂਆਂ ਦੀ, ਮਸਤੀ ਨਾਲ ਵਿਚ ਖ਼ੂਨ ਫਿਰ ਨਾਂਵਦੀ ਏ ।
ਜ਼ੁਲਮੀ ਰਾਜ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਕਰਨ ਖਾਤਰ, ਜੁਗ ਗਰਦੀ 'ਇਕਬਾਲ' ਨੂੰ ਭਾਂਵਦੀ ਏ ।