ਉਹ ਕੀ ਜਾਣਦੇ ਅਟਕ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਨੂੰ, ਜੰਗੀ ਵਿੱਦਯਾ ਜ&#2

ਔਣਾਂ ਸਫਲ ਜਹਾਨ ਦੇ ਵਿਚ ਉਸਦਾ, ਜਿੰਦ ਅਰਥ ਮਜਲੂਮਾਂ ਦੇ ਲਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਧੰਨ ਉਹ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਧੰਨ ਮਾਤਾ, ਸਿੱਖਿਆ ਏਕ ਸਮਾਨ ਸਿਖਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਰੱਖਣ ਕੌਮ ਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਬਦਲੇ, ਜਿੰਦ ਸੂਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਲਟਕਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਮਾਣ ਖੋਰਿਆਂ ਬੋਲਿਆਂ ਲੀਡਰਾਂ ਦੇ, ਕੰਨਾਂ ਤਾਈਂ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਜ਼ਾਲਮ ਸ਼ਾਹੀ ਗੁਮਾਨ ਵਿਚ ਮੱਤੀ ਹੋਈ ਦੀ, ਨਾਲ ਬੰਬਾਂ ਦੇ ਬੰਬ ਬੁਲਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਨਹੀਂ ਝਿਜਕ ਗੰਭੀਰ ਅਟੱਲ ਰੈਹਕੇ, ਸੂਰਮਤਾਈ ਦੀ ਰੀਤ ਦਿਖਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਉਹ ਕੀ ਜਾਣਦੇ ਅਟਕ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਨੂੰ, ਜੰਗੀ ਵਿੱਦਯਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂ ਆਈ ਹੋਵੇ ।
ਨਾਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਚ ਜਹਾਨ ਰੌਸ਼ਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ ਘੰਡ ਬਹਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਾਵਣਾ ਕੀ ਆਜ਼ਾਦੜੀ ਨੂੰ, ਚੇਹਰੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੂਰਛਾ ਛਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਜਿਸਦੇ ਤਨ ਅੰਦਰ ਹੋਵੇ ਰੱਤ ਨਾਹੀਂ, ਜੰਗ ਸੁਣਦਿਆਂ ਧੋਤੀ ਖਸਕਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਕੀਤਾ ਘਰ ਹੋਵੇ ਜਿਥੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੇ, ਉਮਰ ਵਿਚ ਗ਼ੁਲਾਮੀ ਗੁਵਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਉਸਦੀ ਨਕਲ ਉਤਾਰਨੀ ਕੀ, ਜਿਸਨੇ ਤਲੀ ਤੇ ਜਾਨ ਟਕਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਰੱਖੋ ਜ਼ਰਾ ਨਾ ਵਰਤ ਵਰਤਾ ਉਸ ਨਾਂ, ਜਿਸਦੀ ਨਾਲ ਫਰੰਗ ਸਫਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਹੈ ਮਿਤਰ ਗੂਹੜਾ ਜਾਣੋਂ ਉਹ ਜਿਸਦੀ, ਜ਼ਾਲਮ ਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਭਲਾ ਚੌਹਣ ਵਾਲਾ ਸਭ ਦਾ ਉਹ ਜਿਸਦੀ, ਏਕ ਮਈ ਦੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਰੱਖੇ ਫਰਕ ਨਾ ਸਭ ਨੂੰ ਏਕ ਸਮਝੇ, ਊਚ ਨੀਚ ਭੀ ਦਿਲੋਂ ਚੁਕਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਹੋਵੇ ਈਰਖਾ ਦਵੈਖ ਦਾ ਸਾੜਿਆ ਜੋ, ਸਦਾ ਲੋੜਦਾ ਮਾਣ ਵਡਿਆਈ ਹੋਵੇ ।
ਤੱਕੋ ਆਸ ਉਮੈਦ ਨਾ ਉਸ ਕੋਲੋਂ, ਮੁੱਢੋਂ ਕੌਮ ਦੀ ਕੀਤੀ ਬੁਰਿਆਈ ਹੋਵੇ ।
ਕੀੜਾ ਗੰਦਕੀ ਦਾ ਥਾਂ ਰਹੇ ਗੰਦੇ, ਮਾੜੇ ਕੰਮਾਂ ਚਿ ਜਿੰਦ ਗਵਾਈ ਹੋਵੇ ।
ਓਹੀ ਸੜੇ ਪਤੰਗ ਦੇ ਵਾਂਗ 'ਜਾਚਕ', ਜਿਸਨੇ ਦੀਦ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਪਾਈ ਹੋਵੇ ।