ਹੁੰਦੇ ਹਿੰਦੀਓ ਅਜ ਅਜ਼ਾਦ ਜੇਕਰ, ਮੇਹਣੇ ਝੱਲਦੇ ਕੁਲ &#2

ਹੁੰਦੇ ਹਿੰਦੀਓ ਅਜ ਅਜ਼ਾਦ ਜੇਕਰ, ਮੇਹਣੇ ਝੱਲਦੇ ਕੁਲ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਨਾ ।
ਜ਼ੁਲਮ ਸਿਤਮ ਹੁੰਦਾ ਕਾਹਨੂੰ ਨਾਲ ਸਾਡੇ, ਹੌਕੇ ਨਜ਼ਰ ਔਂਦੇ ਨਰ ਨਾਰ ਦੇ ਨਾ ।
ਯਾਰੋ ਹਿੰਦ ਦੇ ਕੌਮੀ ਪਤੰਗਿਆਂ ਨੂੰ, ਸਾਡੇ ਵੇਂਹਦਿਆਂ ਤੇ ਜੀਉਂਦੇ ਸਾੜਦੇ ਨਾ ।
ਹੁੰਦੀ ਜਾਨ ਜੇ ਅਸਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਯਾਰੋ, ਬੱਬਰ ਸੱਤ ਫਾਸੀ ਕੱਠੇ ਚਾੜ੍ਹਦੇ ਨਾ ।
ਰੁਲਦੇ ਹਡ ਨਾ ਸਿੰਘ ਹਰਨਾਮ ਬਾਬੂ, ਨਾਲੇ ਸਿੰਘ ਮਥਰਾ ਡਾਕਟਾਰ ਦੇ ਨਾ ।
ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਨਾਲੇ ਜੋਵਾਲਾ ਸਿੰਘ ਕੇਸਰ, ਸੋਹਣ ਲਾਲ ਨੂੰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਮਾਰਦੇ ਨਾ ।
ਕਾਮਾ ਗਾਟਾ ਦੇ ਵੀਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਛਾਤੀ, ਸਾਡੇ ਵੇਂਹਦਿਆਂ ਤੇ ਗੋਲੀ ਮਾਰਦੇ ਨਾ ।
ਉਥੇ ਸੈਂਕੜੇ ਵੀਰ ਨਾ ਖ਼ਾਕ ਮਿਲਦੇ, ਨਾਲ ਸਿੰਘ ਬਲਵੰਤ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਨਾ ।
ਭਾਗ ਸਿੰਘ ਤੇ ਬਦਨ ਦੇ ਬਦਨ ਵਿਚੋਂ, ਨਾਲੇ ਚਲਦੇ ਖ਼ੂਨ ਦੀ ਧਾਰ ਦੇ ਨਾ ।
ਟੁੰਡੀਲਾਟ ਹਰਨਾਮ ਤੇ ਕੇਹਰ ਯਾਰੋ, ਚੱਤਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਜੇਹਲ ਵਿਚ ਮਾਰਦੇ ਨਾ ।
ਬੀਰ ਸਿੰਘ ਰੰਗਾ ਉਤਮ ਸਿੰਘ ਈਸ਼ਰ, ਰੂੜ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਜੇਹਲ ਵਿਚ ਬਾੜਦੇ ਨਾ ।
ਕਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਜਾਣੋਂ ਨਾਲੇ ਦਾਸ ਜਮਨਾ, ਵਰਿਆਮ ਸਿੰਘ ਚੁਬਾਰੇ ਚਿ ਸਾੜਦੇ ਨਾ ।
ਜੇਕਰ ਅਣਖ ਹੁੰਦੀ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨੀਆਂ ਚਿ, ਕਦੀ ਇਹੋ ਜੇਹੇ ਕਸ਼ਟ ਸਹਾਰਦੇ ਨਾ ।
ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਤੇ ਪਿੰਗਲੇ ਯਾਦ ਹੁੰਦਾ, ਬਾਜੀ ਸਿਰਾਂ ਦੀ ਲਾਕੇ ਹਾਰਦੇ ਨਾ ।