Und3rgr0und J4tt1
Prime VIP
ਵਿੱਚ ਵਿਛੋੜੇ, ਦਿੱਲ ਵੀ ਰੋਂਦੇ ।
ਹੋਠਾਂ ਤੋਂ, ਹਾਸੇ ਵੀ ਖੋਹੰਦੇ ।
ਦਿਲ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਗੱਮ, ਗੱਮ ਕਦੇ ਮੁੱਕਦੇ ਨਾ ।
ਖੂੱਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕ, ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਾ ॥
ਟੁੱਟ ਗਈ ਮਾਲਾ, ਬਿਖੱਰ ਗਿਆ ਹੀਰਾ ।
ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਾ, ਭੈਣਾ ਦਾ ਵੀਰਾ ।
ਦਰਿਆ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਰੁੱਕ, ਨੈਣਾ ਚੋਂ ਹੰਝੂ ਰੁੱਕਦੇ ਨਾ ।
ਖੂੱਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕ, ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਾ ॥
ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਨਾ ਅਨਹੋਣੀ ਆਖੋ, ਇਹ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਫਿਦਰੱਤ ਹੈ ।
ਆਪ ਬਣਾਵੇ, ਆਪੇ ਢਾਵੇ, ਇਹ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਕੁਦਰੱਤ ਹੈ।
ਬੰਦਿਆ ਕੰਮ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਮੁੱਕ, ਗੱਮ ਕਦੀਂ ਮੁੱਕਦੇ ਨਾ ।
ਖੂੱਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕ, ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਾ ॥
ਨਾ ਕੋਈ ਇਥੇ ਸੰਗੀ ਸਾਥੀ, ਨਾ ਸੰਗ ਕਿਸੇ ਨੇ ਜਾਣਾ ਏ ।
ਅਨ-ਜਲ ਦਾ ਖੇਲ ਹੈ ਸਾਰਾ,ਸਦਾ ਆਪਣਾ ਕਰਮ ਕਮਾਣਾ ਏ ।
ਇਹ ਦੁੱਨੀਆਂ ਹੈ ਆਣੀ-ਜਾਣੀ, ‘ਰਾਹੀ’ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਕਦੇ ਰੁੱਕਦੇ ਨਾ ।
ਖੂੱਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕ, ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਾ ॥
ਹੋਠਾਂ ਤੋਂ, ਹਾਸੇ ਵੀ ਖੋਹੰਦੇ ।
ਦਿਲ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਗੱਮ, ਗੱਮ ਕਦੇ ਮੁੱਕਦੇ ਨਾ ।
ਖੂੱਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕ, ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਾ ॥
ਟੁੱਟ ਗਈ ਮਾਲਾ, ਬਿਖੱਰ ਗਿਆ ਹੀਰਾ ।
ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਾ, ਭੈਣਾ ਦਾ ਵੀਰਾ ।
ਦਰਿਆ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਰੁੱਕ, ਨੈਣਾ ਚੋਂ ਹੰਝੂ ਰੁੱਕਦੇ ਨਾ ।
ਖੂੱਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕ, ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਾ ॥
ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਨਾ ਅਨਹੋਣੀ ਆਖੋ, ਇਹ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਫਿਦਰੱਤ ਹੈ ।
ਆਪ ਬਣਾਵੇ, ਆਪੇ ਢਾਵੇ, ਇਹ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਕੁਦਰੱਤ ਹੈ।
ਬੰਦਿਆ ਕੰਮ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਮੁੱਕ, ਗੱਮ ਕਦੀਂ ਮੁੱਕਦੇ ਨਾ ।
ਖੂੱਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕ, ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਾ ॥
ਨਾ ਕੋਈ ਇਥੇ ਸੰਗੀ ਸਾਥੀ, ਨਾ ਸੰਗ ਕਿਸੇ ਨੇ ਜਾਣਾ ਏ ।
ਅਨ-ਜਲ ਦਾ ਖੇਲ ਹੈ ਸਾਰਾ,ਸਦਾ ਆਪਣਾ ਕਰਮ ਕਮਾਣਾ ਏ ।
ਇਹ ਦੁੱਨੀਆਂ ਹੈ ਆਣੀ-ਜਾਣੀ, ‘ਰਾਹੀ’ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਕਦੇ ਰੁੱਕਦੇ ਨਾ ।
ਖੂੱਹ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੁੱਕ, ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਸੁੱਕਦੇ ਨਾ ॥