Und3rgr0und J4tt1
Prime VIP
ਸਾਡੀਆਂ ਵਧ ਰਹੀਆਂ ਲਾਲਸਾਵਾਂ ਸਾਨੂੰ ਹਨੇਰੇ ਵੱਲ ਧੱਕ ਰਹੀਆਂ ਨੇ, ਸੱਧਰਾਂ ਗਵਾਚ ਰਹੀਆਂ ਨੇ, ਅਰਮਾਨ……? ਦਿਨ ਦੇ ਸੁਪਆਂਿ ਨੇ ਰਾਤ ਆਉਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ । ਸੁਪਨੇ ਉਹ ਜੋ ਰੰਗੀਨ ਸਨ, ਸੁਪਨੇ ਉਹ ਜੋ ਹਯਾਤੀ ਨੂੰ ਰੱਜ ਹੰਢਾਉਂਣ ਲਈ ਸੰਜੋਏ ਸਨ। ਹਰ ਕੋਈ ਮਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਮਾਤਮ ਮਨਾ ਰਿਹੈ। ਹਕੀਕਤਾਂ ਨੂੰ ਹਕੀਕਤਾਂ ਨਿਗਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ।
ਕੋਈ ਹਨੇਰਾ ਭਾਲਦੈ ਤੇ ਕੋਈ ਰੋਸ਼ਨੀ, ਮਨ ਦੀ ਭਟਕਣ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਸਭ ਕੁਝ ਉਂਝ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਉਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਸਾਡੀ ਜਿਹਨੀ ਤਮੰਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮਾਨਸਿਕ ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਖਲਾਅ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਡੂੰਘਾ ਲਹਿ ਗਿਆ ਹੈ । ਦਰਅਸਲ ਅਸੀਂ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਉਹ ਬਣ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਸਦੇ ਹਾਲੇ ਅਸੀਂ ਕਾਬਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਜਾਂ ਕਹਿ ਲਓ ਕੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਦੀ ਆਸ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਸਵਾਰਦੇ ਸਵਾਰਦੇ ਆਪਣੇ ਵਰਤਮਾਨ ਦਾ ਗਲ੍ਹਾ ਦਬਾ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ।
ਜੀਵਨ ਹਨੇਰੇ ਅਤੇ ਚਾਨਣ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ ਚੜਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਚਾਨਣ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਦਿਨ ਦਾ ਵੀ ਅਗਾਜ਼ ਹੁੰਦੈ, ਸੂਰਜ ਪ੍ਰੀਤਕ ਹੈ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਸਫ਼ਰ ‘ਤੇ ਤੋਰੀ ਰੱਖਣ ਦਾ, ਤੇ ਸਫ਼ਰ ਵੀ ਤਾਂ ਹੀ ਖੁਸ਼ਗਵਾਰ ਹੁੰਦੈ ਜੇਕਰ ਰਸਤਿਆਂ ਦੇ ਕੰਢੇ ਆਬਾਦ ਹੋਣ । ਹਯਾਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਰੱਖਣ ਵਾਸਤੇ ਉਚੇ ਸੁੱਚੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਤਰੱਕੀ ਓਹੀ ਕੌਮਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਜਾਗਦੀਆਂ ਹਿੰਮਤਾਂ ਤੇ ਸੱਚੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ। ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਸਹੀ ਰਾਏ ਬਣਾਉਂਣੀ, ਉਸਾਰੂ ਦ੍ਰਿਸਟੀਕੋਣ ਤੇ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਮੰਜਿਲਾਂ ਨੂੰ ਸਰ ਕਰਨਾ ਹੀ ਆਦਰਸ਼ ਜੀਵਨ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਈਏ ਕੇ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਲੰਘਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ¦ਘ ਸਕਾਂਗੇ। ਸਫਲਤਾ ਤਾਂ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਹਨੇਰੇ ਰਸਤਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਡਰ ਅਤੇ ਹਾਰ ਦੇ ਭੈਅ ਨੂੰ ਪਿਛਾੜ ਕੇ ਰੋਸ਼ਣ ਗਲੀਆਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਅਰੰਭੀ ਜਾਵੇ। ਜੇਕਰ ਅਗਲੇ ਪਾਰ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਉਤਰਨਾ ਹੀ ਪਵੇਗਾ। ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਡਰ ਦੇ ਡਰੋਂ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਵੀ ਹੱਥੋਂ ਗਵਾਈ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਮੌਤ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਕੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ। ਹਿੰਮਤ, ਸਵੈ ਵਿਕਾਸ, ਸਵੈ ਕਾਬੂ , ਮਿਹਨਤ, ਲਗਨ ਤੇ ਉਸਾਰੂ ਸੋਚ ਨਾਲ ਚੱਲਦੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਜਿੰਦਗੀਆਂ ਦੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਰੌਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਜੇਕਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਂ ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਸੈਤਾਨ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ, ਨੇਕੀ ਤੇ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਦਾ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੁਕਾਬਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਕੇ ਇਸਦੇ ਨਜੀਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਨੇਕੀ ਦੇ ਹੀ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਹਨ। ਦਰਅਸਲ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਹਰ ਸ਼ੈਅ ਦਾ ਤੋੜ ਬਣਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਨਫਰਤ ਦਾ ਹੱਲ ਪਿਆਰ ਹੰਦੈ, ਜੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੇ ਆਉਣਾ ਹੀ ਆਉਣਾ ਹੁੰਦੈ, ਹਰ ਰਾਤ ਨਵੇਂ ਸਵੇਰੇ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਹਰ ਦੁਖ ਆਉਂਣ ਵਾਲੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਹੁੰਦੈ, ਤੇ ਹਰ ਦਿਨ ਦਾ ਅੰਤ ਰਾਤ ਦੀ ਝੋਲੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਕੇ ਰੱਬ ਇੱਕ ਬੁਝਾਰਤ ਹੀ ਸਹੀ ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਬੁਜਾਰਤ ਬੁੱਝਣ ਲਈ ਲੱਖਾਂ ਜਨਮ ਵੀ ਘਟ ਜਾਪਦੇ ਹਨ। ਗੱਲ ਆਸਤਕ ਜਾਂ ਨਾਸਤਕ ਹੋਣ ਦੀ ਨਹੀਂ, ਦਰਅਸਲ ਜੋ ਨਾਸਤਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਓਹੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਸਤਕ ਹੁੰਦੈ। ਗੱਲ ਸਿਰਫ ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਹੋਣ ਦੀ ਹੈ। ਆਸ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਰਨ ਹੀ ਅੰਦਕਾਰ ਭਰੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਚਾਨਣ ਲਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਜਾਵੋਗੇ ਤਾਂ ਬੰਦ ਅੱਖਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਜ਼ਰ ਆਵੇਗੀ। ਅਵਾਰਾ ਭਟਕਣ ਲੱਗ ਜਾਵੋਗੇ ਤਾਂ ਚਾਨਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਨੇਰਾ ਛਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਗੱਲ ਬਸ ਮਨ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਮਹਾਨ ਬਣਦੇ ਬਣਦੇ ਮੂਰਖ ਬਣਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ । ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਵੇ ਭਰਿਆ ਤੇ ਬਨਾਵਟੀ ਜੀਵਨ ਜੀਣ ਦੀ ਰੁਚੀ ਵਧ ਗਈ ਹੈ। ਦੌਲਤ, ਸੋਹਰਤ ਦੀ ਅੰਨੀ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਬੰਦਾ…….? ਜਿਉਂ ਜਿੳਂ ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਵਧ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਇਨਸਾਨ…….? ਆਪਣੀ ਇਸ ਭੁੱਖ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਅੱਜ ਬੰਦਾ ਕੀ ਕੀ ਨਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ..? ਦਰਸਲ ਅਸੀਂ ਸੈਂਕੜੇ ਕੀਮਤੀ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਨੰਗੇ ਹੋ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨੰਗੇ……..! ਮੋਰ ਜਦੋਂ ਖੰਬ ਖਿਲਾਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਨੰਗਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਵੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਲੁਭਾੳਂਣ ਵਾਸਤੇ ਹੱਦੋਂ ਵੱਧ ਖੰਬ ਖਿਲਾਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਤੇ………! ਮੌਤ ਨਾਲ ਬੰਦੇ ਦਾ ਸਰੀਰ ਖਤਮ ਹੁੰਦਾ ਆਤਮਾ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਰਿਆ ਬੰਦਾ ਰੂਹ ਤੋਂ ਮਰ ਜਾਂਦੈ। ਸਿਰਫ ਕੱਧ ¦ਬਾ ਹੋਣ ਨਾਲ ਕੋਈ ਉਚਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਚਾਈ ਹੀ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਬੂਹੇ ‘ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਪਰ ਦੇਖ ਕੇ ਚੱਲਾਂਗੇ ਤਾਂ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸੌ ਫੀਸਦੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਥੱਲੇ ਵੇਖ ਕੇ ਚੱਲਾਂਗੇ ਤਾਂ ਰਸਤੇ ਆਸਾਨ ਬਣੇ ਰਹਿਣਗੇ।
ਅਸਲ ਸਵਾਦ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਮਾਨਣ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਿਉਣ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ।
ਜਿਉਂਦੇ ਤਾਂ ਜਾਨਵਰ ਵੀ ਹਨ ਤੇ ਆਪਣੀ ਹਯਾਤ ਹੰਡਾ ਕੇ ਚਲੇ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਮਾਨਣਾ ਸਿਰਫ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਆਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਅਸੀਂ ਹਰ ਸਾਲ ਸਿਰਫ਼ ਜਨਮ ਦਿਨ ਮਨਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਦਿਨ ¦ਘਾ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ।
ਮੋਮਬੱਤੀ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਵਜੂਦ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੀ। ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ਜੁਗਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਕੀੜਾ ਈ ਹੈ,ਪਰ ਉਸਦੀ ਵਿਲੱਖਣਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਛੋਟਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਖੇੜਿਆਂ ਦੀ ਭੀੜ ਰਹੇ ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸਮਰਪਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਜੀਣ ਦੇ ਢੰਗ ਸਿੱਖਣੇ ਪੈਣਗੇ। ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਸਤਕ ਵਿੱਚ ਹਜਾਰਾਂ ਮੋਬੱਤੀਆਂ ਜਗਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣਗੀਆਂ, ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੰਨ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਕਈਂ ਜੁਗਨੂੰ ਚਮਕਦੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣਗੇ ਜਦੋਂ ਬੰਦ ਅੱਖਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵੀ ਚਾਨਣ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਦਿਸਣ ਲੱਗ ਜਾਣ ਤਾਂ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਹੈ ਕਿ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਮਤਾਂ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਫੈਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੁਕਤੀ ਦੇ ਮਾਰਗ ਦਾ ਦੁਵਾਰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਰਿਹੈ ਤੇ ਫਿਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸਫਲ ਹੋਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਵੀ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹੋਣ ਲੱਗ ਜਾਵੇਗਾ।
ਕੋਈ ਹਨੇਰਾ ਭਾਲਦੈ ਤੇ ਕੋਈ ਰੋਸ਼ਨੀ, ਮਨ ਦੀ ਭਟਕਣ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਸਭ ਕੁਝ ਉਂਝ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਉਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਸਾਡੀ ਜਿਹਨੀ ਤਮੰਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮਾਨਸਿਕ ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਖਲਾਅ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਡੂੰਘਾ ਲਹਿ ਗਿਆ ਹੈ । ਦਰਅਸਲ ਅਸੀਂ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਉਹ ਬਣ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਸਦੇ ਹਾਲੇ ਅਸੀਂ ਕਾਬਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਜਾਂ ਕਹਿ ਲਓ ਕੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਦੀ ਆਸ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਸਵਾਰਦੇ ਸਵਾਰਦੇ ਆਪਣੇ ਵਰਤਮਾਨ ਦਾ ਗਲ੍ਹਾ ਦਬਾ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ।
ਜੀਵਨ ਹਨੇਰੇ ਅਤੇ ਚਾਨਣ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ ਚੜਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਚਾਨਣ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਦਿਨ ਦਾ ਵੀ ਅਗਾਜ਼ ਹੁੰਦੈ, ਸੂਰਜ ਪ੍ਰੀਤਕ ਹੈ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਸਫ਼ਰ ‘ਤੇ ਤੋਰੀ ਰੱਖਣ ਦਾ, ਤੇ ਸਫ਼ਰ ਵੀ ਤਾਂ ਹੀ ਖੁਸ਼ਗਵਾਰ ਹੁੰਦੈ ਜੇਕਰ ਰਸਤਿਆਂ ਦੇ ਕੰਢੇ ਆਬਾਦ ਹੋਣ । ਹਯਾਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਰੱਖਣ ਵਾਸਤੇ ਉਚੇ ਸੁੱਚੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਤਰੱਕੀ ਓਹੀ ਕੌਮਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਜਾਗਦੀਆਂ ਹਿੰਮਤਾਂ ਤੇ ਸੱਚੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ। ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਸਹੀ ਰਾਏ ਬਣਾਉਂਣੀ, ਉਸਾਰੂ ਦ੍ਰਿਸਟੀਕੋਣ ਤੇ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਮੰਜਿਲਾਂ ਨੂੰ ਸਰ ਕਰਨਾ ਹੀ ਆਦਰਸ਼ ਜੀਵਨ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਈਏ ਕੇ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਲੰਘਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ¦ਘ ਸਕਾਂਗੇ। ਸਫਲਤਾ ਤਾਂ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਹਨੇਰੇ ਰਸਤਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਡਰ ਅਤੇ ਹਾਰ ਦੇ ਭੈਅ ਨੂੰ ਪਿਛਾੜ ਕੇ ਰੋਸ਼ਣ ਗਲੀਆਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਅਰੰਭੀ ਜਾਵੇ। ਜੇਕਰ ਅਗਲੇ ਪਾਰ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਉਤਰਨਾ ਹੀ ਪਵੇਗਾ। ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਡਰ ਦੇ ਡਰੋਂ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਵੀ ਹੱਥੋਂ ਗਵਾਈ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਮੌਤ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਕੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ। ਹਿੰਮਤ, ਸਵੈ ਵਿਕਾਸ, ਸਵੈ ਕਾਬੂ , ਮਿਹਨਤ, ਲਗਨ ਤੇ ਉਸਾਰੂ ਸੋਚ ਨਾਲ ਚੱਲਦੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਜਿੰਦਗੀਆਂ ਦੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਰੌਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਜੇਕਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਂ ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਸੈਤਾਨ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ, ਨੇਕੀ ਤੇ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਦਾ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੁਕਾਬਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਕੇ ਇਸਦੇ ਨਜੀਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਨੇਕੀ ਦੇ ਹੀ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਹਨ। ਦਰਅਸਲ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਹਰ ਸ਼ੈਅ ਦਾ ਤੋੜ ਬਣਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਨਫਰਤ ਦਾ ਹੱਲ ਪਿਆਰ ਹੰਦੈ, ਜੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੇ ਆਉਣਾ ਹੀ ਆਉਣਾ ਹੁੰਦੈ, ਹਰ ਰਾਤ ਨਵੇਂ ਸਵੇਰੇ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਹਰ ਦੁਖ ਆਉਂਣ ਵਾਲੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਹੁੰਦੈ, ਤੇ ਹਰ ਦਿਨ ਦਾ ਅੰਤ ਰਾਤ ਦੀ ਝੋਲੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਕੇ ਰੱਬ ਇੱਕ ਬੁਝਾਰਤ ਹੀ ਸਹੀ ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਬੁਜਾਰਤ ਬੁੱਝਣ ਲਈ ਲੱਖਾਂ ਜਨਮ ਵੀ ਘਟ ਜਾਪਦੇ ਹਨ। ਗੱਲ ਆਸਤਕ ਜਾਂ ਨਾਸਤਕ ਹੋਣ ਦੀ ਨਹੀਂ, ਦਰਅਸਲ ਜੋ ਨਾਸਤਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਓਹੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਸਤਕ ਹੁੰਦੈ। ਗੱਲ ਸਿਰਫ ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਹੋਣ ਦੀ ਹੈ। ਆਸ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਰਨ ਹੀ ਅੰਦਕਾਰ ਭਰੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਚਾਨਣ ਲਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਜਾਵੋਗੇ ਤਾਂ ਬੰਦ ਅੱਖਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਜ਼ਰ ਆਵੇਗੀ। ਅਵਾਰਾ ਭਟਕਣ ਲੱਗ ਜਾਵੋਗੇ ਤਾਂ ਚਾਨਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਨੇਰਾ ਛਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਗੱਲ ਬਸ ਮਨ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਮਹਾਨ ਬਣਦੇ ਬਣਦੇ ਮੂਰਖ ਬਣਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ । ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਵੇ ਭਰਿਆ ਤੇ ਬਨਾਵਟੀ ਜੀਵਨ ਜੀਣ ਦੀ ਰੁਚੀ ਵਧ ਗਈ ਹੈ। ਦੌਲਤ, ਸੋਹਰਤ ਦੀ ਅੰਨੀ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਬੰਦਾ…….? ਜਿਉਂ ਜਿੳਂ ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਵਧ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਇਨਸਾਨ…….? ਆਪਣੀ ਇਸ ਭੁੱਖ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਅੱਜ ਬੰਦਾ ਕੀ ਕੀ ਨਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ..? ਦਰਸਲ ਅਸੀਂ ਸੈਂਕੜੇ ਕੀਮਤੀ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਨੰਗੇ ਹੋ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨੰਗੇ……..! ਮੋਰ ਜਦੋਂ ਖੰਬ ਖਿਲਾਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਨੰਗਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਵੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਲੁਭਾੳਂਣ ਵਾਸਤੇ ਹੱਦੋਂ ਵੱਧ ਖੰਬ ਖਿਲਾਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਤੇ………! ਮੌਤ ਨਾਲ ਬੰਦੇ ਦਾ ਸਰੀਰ ਖਤਮ ਹੁੰਦਾ ਆਤਮਾ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਰਿਆ ਬੰਦਾ ਰੂਹ ਤੋਂ ਮਰ ਜਾਂਦੈ। ਸਿਰਫ ਕੱਧ ¦ਬਾ ਹੋਣ ਨਾਲ ਕੋਈ ਉਚਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਚਾਈ ਹੀ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਬੂਹੇ ‘ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਪਰ ਦੇਖ ਕੇ ਚੱਲਾਂਗੇ ਤਾਂ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸੌ ਫੀਸਦੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਥੱਲੇ ਵੇਖ ਕੇ ਚੱਲਾਂਗੇ ਤਾਂ ਰਸਤੇ ਆਸਾਨ ਬਣੇ ਰਹਿਣਗੇ।
ਅਸਲ ਸਵਾਦ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਮਾਨਣ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਿਉਣ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ।
ਜਿਉਂਦੇ ਤਾਂ ਜਾਨਵਰ ਵੀ ਹਨ ਤੇ ਆਪਣੀ ਹਯਾਤ ਹੰਡਾ ਕੇ ਚਲੇ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਮਾਨਣਾ ਸਿਰਫ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਆਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਅਸੀਂ ਹਰ ਸਾਲ ਸਿਰਫ਼ ਜਨਮ ਦਿਨ ਮਨਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਦਿਨ ¦ਘਾ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ।
ਮੋਮਬੱਤੀ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਵਜੂਦ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੀ। ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ਜੁਗਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਕੀੜਾ ਈ ਹੈ,ਪਰ ਉਸਦੀ ਵਿਲੱਖਣਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਛੋਟਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਖੇੜਿਆਂ ਦੀ ਭੀੜ ਰਹੇ ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸਮਰਪਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਜੀਣ ਦੇ ਢੰਗ ਸਿੱਖਣੇ ਪੈਣਗੇ। ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਸਤਕ ਵਿੱਚ ਹਜਾਰਾਂ ਮੋਬੱਤੀਆਂ ਜਗਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣਗੀਆਂ, ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੰਨ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਕਈਂ ਜੁਗਨੂੰ ਚਮਕਦੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣਗੇ ਜਦੋਂ ਬੰਦ ਅੱਖਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵੀ ਚਾਨਣ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਦਿਸਣ ਲੱਗ ਜਾਣ ਤਾਂ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਹੈ ਕਿ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਮਤਾਂ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਫੈਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੁਕਤੀ ਦੇ ਮਾਰਗ ਦਾ ਦੁਵਾਰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਰਿਹੈ ਤੇ ਫਿਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸਫਲ ਹੋਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਵੀ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹੋਣ ਲੱਗ ਜਾਵੇਗਾ।
![[JUGRAJ SINGH]](https://www.unp.me/data/avatars/s/123/123038.jpg?1591210006){kind=avatar}
