Jelly Marjana
Elite
ਮੇਰੀ ਅਜੇ ਪਰਵਾਜ਼ ਬਾਕੀ ਏੇ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ,
ਕਿੱਦਾਂ ਮੈਂ ਮੁੜਕੇ ਵੇਖਾਂ ਬੀਤੇ ਹੋਏ ਪਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਨਾਪੀ ਨਾ ਕਦੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ ਉਸਨੇ ,
ਖੜਾ ਤੱਕਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿਨਾਰੇ ਉੱਤੇ ਲਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਝੱਖੜਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਬਚਾਇਆ ਉਸ ਰੁੱਖ ਨੇ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ,
ਮੁੜ ਕੇ ਨਾ ਆਇਆ ਪਰਿੰਦਾ ਕਦੇ ਠਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਬਲ਼ਦੇ ਹੋਏ ਮੌਸਮ ਦੀ ਬੱਸ ਮੇਰੇ ਤਪਸ਼ ਹਿੱਸੇ ਆਈ ,
ਪੈਗਾਮ ਮੋਹ ਭਿੱਜੇ ਭੇਜੇ ਜਦ ਵੀ ਦੁਪਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਖੁਦਾ ਕੀ ਕਿਹਾ ਉਹ ਮੂਰਤ ਪੱਥਰ ਦੀ ਹੀ ਬਣ ਗਿਆ ,
ਤੱਕਿਆ ਨਾ ਕਦੇ ਉਸਨੇ ਮੈ ਬੈਠਾ ਰਿਹਾ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਸੱਚ ਦਾ ਸੀ ਆਸ਼ਿਕ ਸ਼ੁਕਰਾਤ ਡਰਿਆ ਨਾ ਮੌਤ ਕੋਲੋਂ ,
ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਤੱਕ ਤੱਕ ਕੇ ਉਹ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਮੇਰੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਦਾ ਕਤਲ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਆਪਣੇ ਨੇ ਕੀਤਾ,
ਜੈਲੀ ਉਠਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਉਗਲਾਂ ਐਵੇਂ ਹੀ ਗੈਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।।
ਕਿੱਦਾਂ ਮੈਂ ਮੁੜਕੇ ਵੇਖਾਂ ਬੀਤੇ ਹੋਏ ਪਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਨਾਪੀ ਨਾ ਕਦੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ ਉਸਨੇ ,
ਖੜਾ ਤੱਕਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿਨਾਰੇ ਉੱਤੇ ਲਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਝੱਖੜਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਬਚਾਇਆ ਉਸ ਰੁੱਖ ਨੇ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ,
ਮੁੜ ਕੇ ਨਾ ਆਇਆ ਪਰਿੰਦਾ ਕਦੇ ਠਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਬਲ਼ਦੇ ਹੋਏ ਮੌਸਮ ਦੀ ਬੱਸ ਮੇਰੇ ਤਪਸ਼ ਹਿੱਸੇ ਆਈ ,
ਪੈਗਾਮ ਮੋਹ ਭਿੱਜੇ ਭੇਜੇ ਜਦ ਵੀ ਦੁਪਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਖੁਦਾ ਕੀ ਕਿਹਾ ਉਹ ਮੂਰਤ ਪੱਥਰ ਦੀ ਹੀ ਬਣ ਗਿਆ ,
ਤੱਕਿਆ ਨਾ ਕਦੇ ਉਸਨੇ ਮੈ ਬੈਠਾ ਰਿਹਾ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਸੱਚ ਦਾ ਸੀ ਆਸ਼ਿਕ ਸ਼ੁਕਰਾਤ ਡਰਿਆ ਨਾ ਮੌਤ ਕੋਲੋਂ ,
ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਤੱਕ ਤੱਕ ਕੇ ਉਹ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।
ਮੇਰੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਦਾ ਕਤਲ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਆਪਣੇ ਨੇ ਕੀਤਾ,
ਜੈਲੀ ਉਠਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਉਗਲਾਂ ਐਵੇਂ ਹੀ ਗੈਰਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ।।
