ਲੀਲ੍ਹਾ - ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ

*** ਲੀਲ੍ਹਾ ***
ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਰੰਗੀਨੀਆਂ ਵੰਡਦੀ
ਕਦੀ ਤਾਂ ਵਾਂਗ ਬਹਾਰ ਆਏ ।
ਗ਼ਮੀਆਂ ਅਤੇ ਉਦਾਸੀਆਂ ਦੇਂਦੀ
ਕਦੀ ਵਾਂਗ ਪਤਝਾੜ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਸਾਵਣ ਦੇ ਬਦਲਾਂ ਵਾਂਗੂੰ
ਦਲ ਉਤੇ ਦਲ ਚਾੜ੍ਹ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਬਿਜਲੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮੇਘਲੇ
ਕਰਦੀ ਤਾਰੋ ਤਾਰ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਚਾਨਣ ਦੇ ਰੱਥ ਤੇ ਬੈਠੀ
ਧੰਮਦੀ ਧੰਮੀ ਹਾਰ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਚਿਲਕਣੀ ਧੁਪ ਦੀ ਸੱਗੀ
ਸੀਸ ਉਤੇ ਲਿਸ਼ਕਾਰ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਆਥਣਾਂ ਵਾਂਗ ਮਾਂਗ ਵਿਚ
ਭਰ ਕੇ ਰੰਗ ਹਜ਼ਾਰ ਆਏ ।
ਚੁਪ-ਦਾਤੀ ਗ਼ਮ-ਦਾਤੀ ਬਣ ਕੇ
ਕਦੀ ਵਾਂਗ ਅੰਧਕਾਰ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਪਕੜ ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸਾਂ
ਉਤਰ ਚਾਂਦਨੀ ਹਾਰ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਲਜਾਂਦੀ ਵਾਂਗ ਬਹੂ ਦੇ
ਨਿਕਲ ਡੋਲਿਉਂ ਬਾਹਰ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਨਚਾਂਦੀ ਚੀਚੀ ਉਤੇ
ਚੰਚਲ ਨਾਰ ਛੰਨਾਰ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਛਣਕਦੀ ਅਤੇ ਮਣਕਦੀ
ਨਚਦੀ ਵਾਂਗ ਨਚਾਰ ਆਏ ।
ਕਦੀ ਪਿਛੋਂ ਦੀ ਅੱਖਾਂ ਮੀਚਣ
ਪੋਲੇ ਪੱਬਾਂ ਭਾਰ ਆਏ ।
ਸਦਕੇ ਇਸਦੀ ਲੀਲ੍ਹਾ ਉਤੋਂ
ਆਏ ਸੌ ਸੌ ਵਾਰ ਆਏ ।
ਯਾਦਾਂ ਤੇ ਕੋਈ ਕਿਚਰਕ ਜੀਵੇ
ਜੇ ਨਾ ਆਪ ਪਿਆਰ ਆਏ ।

ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ​