ਮਾਵਾਂ

ਮਾਵਾਂ
ਮਲਕੀਤ ਸੁਹਲ

ਕਿਥੋਂ, ਜੱਗ ਤੇ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ,
ਇੱਛਰਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਮਾਵਾਂ।
ਮੈਂ, ਮਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਕੇ,
ਰੱਜ ਕੇ ਠੰਡ ਕਲੇਜੇ ਪਾਵਾਂ ।

ਮਾਂ ਦਾ ਲਾਡ ਜੱਗ ਤੋਂ ਪਿਆਰਾ ।
ਮਾਂ ਨੂੰ ਲਗਦੈ ਪੁੱਤਰ ਪਿਆਰਾ ।
ਬਾਹਾਂ ਟੁੱਟਣ ਬਿਨਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ,
ਕਿਥੋਂ, ਜੱਗ ਤੇ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ:
ਇੱਛਰਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਮਾਂਵਾਂ ।

ਲਾਡ ਹੁੰਦੇ, ਪੁੱਤਾਂ ਦੇ ਵਖ਼ਰੇ ।
ਪੁੱਤਾਂ ਦੇ ਨੇ ਪਿਆਰੇ ਨਖ਼ਰੇ ।
ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਹੈਨ ਅਦਾਵਾਂ,
ਮੈਂ, ਮਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਕੇ ;
ਰੱਜ ਕੇ ਠੰਡ ਕਲੇਜੇ ਪਾਵਾਂ ।

ਹਰ ਜਾਈ ਦਾ ਜਾਇਆ ਸੋਹਣਾ।
ਦੁਨੀਆਂ ਉਤੇ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ।
ਭਾਲ ਥੱਕੇ, ਹਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਗਰਾਵਾਂ,
ਕਿਥੋਂ, ਜੱਗ ਤੇ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ;
ਇੱਛਰਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਮਾਂਵਾਂ ।

ਜੇ, ਪੁੱਤਰ ਸਰਵਣ ਵਰਗਾ ਹੋਵੇ ।
ਤਾਂ ਮਾਂ ਕਦੇ ਦੁਖੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ।
ਮਾਂ ਥੱਕੇ ਨਾ ਤੱਕਦੀ ਰਾਵ੍ਹਾਂ ,
ਮੈਂ, ਮਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਕੇ;
ਰੱਜ ਕੇ ਠੰਡ ਕਲੇਜੇ ਪਾਵਾਂ ।

ਮਾਂ ਦੀ ਪੁੱਤ ਜੋ ਕਰਦੇ ਸੇਵਾ ।
ਮਾਂਵਾਂ ਲਈ ਉਹ ਮਿੱਠਾ ਮੇਵਾ।
ਮਾ ਦੀ ਕਸਮ ਕਦੇ ਨਾ ਖਾਵਾਂ,
ਮੈਂ, ਮਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਕੇ;
ਰੱਜ ਕੇ ਠੰਡ ਕਲੇਜੇ ਪਾਵਾਂ ।

ਪੁੱਤਰ ਕਦੇ ਨਾ ਹੋਣ ਕਪੁੱਤਰ ।
ਲਹਿ ਜਾਂਦੀ ਭੁੱਖ, ਵੇਖ ਕੇ ਪੁੱਤਰ।
ਮਾਂ ਦੇਂਦੀ ਹੈ ਨੇਕ ਸਲ੍ਹਾਵਾਂ ,
ਕਿਥੋਂ ਜੱਗ ਤੇ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ ;
ਇੱਛਰਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਮਾਂਵਾਂ ।

ਮਾਂ-ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਡੂੰਘਾ ।
ਭੈਂਗਾ, ਬੋਲਾ ਜਾਂ ਪੁੱਤ ਹੈ ਗੁੰਗਾ ।
ਤਾਂ ਵੀ ਤੱਕਦੀ, ਮਾਂ ਪਰਛਾਵਾਂ ,
ਕਿਥੋਂ ਜੱਗ ਤੇ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ ;
ਇੱਛਰਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਮਾਂਵਾਂ ।

ਵਿਸਰ ਜਾਏ ਨਾ ਮਾਂ ਦੀ ਲੋਰੀ ।
ਪੁੱਤਰ , ਮਾਂ ਦੀ ਬਣਨ ਡੰਗੋਰੀ ।
"ਸੁਹਲ" ਮਾਂਵਾਂ, ਠੰਡੀਆਂ ਛਾਵਾਂ,
ਕਿਥੋਂ ਜੱਗ ਤੇ ਲੱਭ ਲਿਆਈਏ;
ਇੱਛਰਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਮਾਵਾਂ ।

ਬਹੁਤ ਕੈਮ ਲਿਖਿਆ ਬਾਈ ਜੀ